CHEERS TO 2018!

Hindi lahat ng new year kailangan ng ingay o magulong lugar. Para sa aming dalawa, sapat na magkasama kami ngayong gabi na tahimik.

Ganoon lang kasimple ang lahat. Ngayong taon, tingnan natin kung hanggang saan tayo maglalakbay. Handa ka na?

Handa na ako.

MGA RANDOM LESSONS IN THE PAST!

Marami kang maririnig na advice mula sa mga mas nakakatanda sa’yo lalo na kung fresh graduate ka o newly-licensed professional. Magaganda naman ang mga ‘to pero alam mo kung ano yung mangyayari sa huli? LAHAT AY SA'YO PA RIN MANGGALING.

Sa mga narinig ko noon, sa huli, ako pa rin ang nagdesisyon para sa sarili ko. May kinuha akong advice, sinunod at nag-fail. May iba, partly totoo naman ang naging advice pero alam mo yun? Laging parang may kulang kasi hindi siya talaga nanggaling sa akin. Iyan yung naramdaman ko noon. Eh kasi pala talaga dapat yun manggaling sa'yo! Pero hayaan mo lang akong magbahagi ng mga naiisip ko para mapag-isipan mo.

Asahan mong mahihirapan ka at malilito ka! Maiipit ka sa ilang mga desisyon mo sa buhay, mararamdaman mong gusto mong umalis pero may bahagi sa'yo na gusto mo rin magtiis! Ikaw at ikaw pa rin ang magdedesisyon para sa'yo!

Huwag kang makinig palagi sa kung anong gusto nilang mangyari sa'yo kung ayaw mong magsisi sa huli na nakinig ka at naniwala. Hayaan mo ang sarili mo na maghanap. Manatili ka kung gusto mo at umalis ka kung kailangan. Tingnan mo kung anong malapit sa values mo. Hindi naman ibig sabihin na pinili mong umalis ay kinalimutan mo a ng lahat, kung minsan yan rin naman ang magandang paraan para mas makita mo ang magandang opportunity sa’yo. Hindi naman ibig sabihin na nanatili ka ay stagnant ka rin. Depende itong lahat sa situation mo. Iba-iba.

Hindi ka magtatagal at yayabong sa isang lugar na hindi para sa'yo. Kilalanin mo ang sarili mo, ang gusto mo at ang pasok sa skills mo. Sa madaling salita, yung bagay sa'yo.

Huwag kang matakot na mawala at malito dahil hindi mo mauunawaan ang kagandahan ng mundo kung nanatili ka sa isang kahon na wala naman talaga sa simula pa lang. Lumabas ka.

Mawala ka, malito ka, at mahirapan ka! Sa ganyang paraan kung minsan mo nakikilala ang sarili mo at ang mundong gagalawan mo sa mahabang panahon. Gawin mo ang tama para sa'yo. Kailangan mong matuto.

Sundin mo ang sarili mong gusto...yung passion mo. Walang mahirap kapag gusto at tandaan mong hindi palaging salapi ang kailangan para maging maligaya!

Tuklasin mo ang bawat bagay na hindi mo alam! The more na maraming problema, masaya dahil may gagawin ka bilang propesyonal! Huwag mong hayaan na abusuhin ka ng iba sa kabaitan mo. Maging matapang ka rin kung minsan!

Hayaan mong mawala ang iba, kung minsan pabor yun para magkaroon ng pagitan mula sa'yo at sa kanila para pumasok ang mga tamang tao para sa'yo.

Sa bawat pagkawala, may kapalit. Masaktan ka agad, mapagod, at mawala nang mabilis tapos matuto at bumangon ka rin kaagad. Walang tapon, lahat lessons! Huwag ka lang malilimutin. Saka tandaan mo ha, habang tumataas ka, matuto kang yumuko! Maging bes ka ng mga nangangailangan sa’yo. Hindi porket may license ka na, mataas ka na. Ang lisensya ay hindi lang extension o bling bling, ito ay isang responsibilidad. Mas ituon rin natin ang sarili sa matututunan natin kaysa sa pagkuha nang pagkuha ng mga lisensya na hindi natin kayang panindigan. Higit pa rin ang karanasan at ang pagtugon sa responsibilidad.

Gawin mo ang tama para sa'yo, sa propesyon mo, at para sa kinabukasan mo. Enjoy bes! Let's go 2018!

BAHAGHARI (IBIG KONG UMIBIG)

Pagmamahal. Hangal. Bahaghari.

Hindi maaari. Ibig kong umibig.

Kailan ipinagkait ang pagmamahal?

Kailan ipinagkait ang pag-ibig?

Sa mundong maraming matang mapanghusga

at dilang sintalas ng lanseta,

nagtatago ang isang taong gustong magmahal at mahalin.

Maraming tanong na kailangan pang sagutin.

Maraming paliwanag na dapat nilang marinig

o hiling na dapat dinggin pero…

“Kailan ba ako nagkautang sa’yo?”

Kung minsan iyan ang tanong na gusto kong ibato.

Wala kang alam sa nararamdaman at karanasan ko,

ano bang mahihita mo sa puro pakikipagduelo?

Bakit hindi na lang subuking irespeto?

Sana’y alam mo kung gaano kahapding magmahal.
Yung nagmamahal ka ng buo pero ang daming humaharang.

Ginigipit, dinididik, tinitingnan ng mga matang nanlilisik,

iwinawaksi, ibinababa, at sinasakal!

Mahirap huminga! Nakakawala ng pag-asa!

Kailan ipinagkait ang pagmamahal?

Kailan ipinagkait ang pag-ibig?

Sinusubukan kong tingnan ang kalangitan

ngunit nanlalabo ang mga mata,

nagnanawa ang mga luha,

hinahabol ang paghinga at

pinipilit kong maging matuwid
sa kabila na iba ang aking anyo't porma!

Sa kalagitnaan ng mga tuwid,

may mga nilalang na naging iba ang hugis.

Sa pagitan ng puti o itim, naroon ako sa bahaghari.
Pinipigilan ang pagkinang sa malamlam na mundo!
Sa kasuluk-sulukan nandiyan ako, nagtatago't tumatangis!

Paano kong pipigilan ito?
Akala ko ba’y maging totoo?

Pero bakit ngayo’y itinutulak mo ako palayo?

Nasaan ang mga turo mong pagmamahal,

pagtanggap at pag-unawa sa kapwa? Nasaan?

Ikandili mo ako tulad ng pagmamahal mo sa sarili.

Hindi ko hiniling na maging espesyal sa mata,

Hindi ko rin hiling na dakilain ng madla,

tulungan mo lang akong makaahon,
dahil nalulunod na ako sa lungkot at sa sakit,
nabibingi na ako sa mga mapapait na mga salita!

Tulungan mo akong tanggapin rin ang sarili,

na walang mali sa pagmamahal,

na karapatan ko ring maging maligaya,
at maramdaman kong tao ako tulad mo!

Handa akong maghintay.

(Ah, sanay na nga pala akong maghintay.)

Inabot na rin ng ilang dekada

ngunit hindi pa rin natatapos ang digmaan

na kung tutuusin ay wala naman talaga.
Wala naman talagang dapat patunayan pa...
dahil kasing linaw ng mga bituin sa dilim ng kalangitan,
sa malawak na kalawakan,
nasa lilim tayo ng iisang tahanan.

Susubukin kong mangarap.

Magigising ako isang araw na

ako’y maaaring magmahal nang walang hadlang,

at dumating ang sandaling matamis na pagwawakas!

INKED

This template will be inked in my right arm.

These are my values in order based on NLP and Hypnosis Training. This is me without my name, extensions, and everything.
First image represents my primary value, curiosity. I tried and left the academe because of my curiosity. I left organizations when I feel like something's trying to limit my ability to ask and when they try to control me on doing something I don't even love. Curiosity is my fuel. It helps me explore a lot of things. Without it, I'm completely nothing and life will be just monochromatic.

The next image represents Jupiter. That's my symbol for Power. It it known as Zeus, god of all gods and goddesses.
Nope, it's not equivalent with getting a position, to be an upperhand, or controlling others. If it were, I might have stayed for more years in previous institutions but I didn't. I felt like learning just stopped when I was there...For me, power is an ability to influence others and to make a difference in others' lives. That's incomparable to any positions and other worldly possessions.
Look closely, Jupiter symbol is like numbers 2 and 4 merged in one figure. That's my birth day. ❤

And the last image represents lotus flower. It's inner strength, tranquility and above all, independence. 💪

These are my values. This is me. Funny because I took leadership test in assessment center (shout out Vanguard Assessments 💚) and it validated my values. I also took Integrity Test which also resulted low risk on counterproductive behaviors but low to moderate when provoked. 😂 Very me...hahaha. I speak out when it's right.

The color of my ink is red. It tells something about my warm, welcoming, energetic, and passionate characteristics at the same time it exemplifies my aggressive side. I can bring nightmare when someone provoke me. Hahaha. Charot.

By the way, I took 10 tests and it turned out I'm emotionally stable, above average intelligence, and low risk on counterproductivity and other related dimensions. (The norms used are for managerial position). 😉

ON VOLUNTEERISM

I don't think there's nothing in return when you help and reach out. Actually, you'll receive an even better return by doing it...joy, sense of fulfillment, and social interest.

It's incomparable to any worldly possessions.

NOT SO NEW RULES OF RPm FOR STRONGER SELF(Inspired by Dua Lipa charot)

Napag-isip-isip ko lang na napaka-strong pala talaga ng RPms. Ito yung mga taong lodi rin talaga e. Ibabahagi ko lang sa inyo yung naisip ko kung bakit strong ang RPms kasi they have rules. Enjoy!

Rule 1 Time Management
Marunong yang mga yan maglaan ng oras. Ireremind ka niyan kung ilang oras na lang natitira. Kaya nilang i-cherish yung moment besh. Hahaha.

Rule 2 Slaying Switching Back and Forth
Kaya nilang tagalan ang mahabang exam bukod sa pagpapalit-palit ng mga ginagawa nila pero kahit na ganoon hindi nila kayang pagsabayin yung mga bagay na di pwede. hahaha.

Rule 3 Limitations
Sanay na sanay yan sa rule na "do not turn the page until you are told to do so." Alam nila kung kailan ihihinto ang isang bagay kasi may mga bagay na hindi mo pwedeng madaliin eh. Alam na alam nila yan bukod don alam rin nila na hindi na pwedeng balikan ang mga pahinang tapos na dahil napaglaanan na ng oras. Kung ano yung ngayon, doon sila. Yan ang mga rehistradong petmalu besh. Draw the line besh, draw the line!

Rule 4 Confidentiality
Ipaglalaban nila ang mga information tulad na lang rin ng pakikipaglaban nila sa relasyon niyo. HAHAHA. Hindi naman sa ikakahiya o itatago nila yung kung anong mayroon kayo no, mema lang. Charot. I mean privacy is key kasi masaya yung mga covert landian. Charot.

Rule 5 Test, test, test!
Sanay na sa test yang mga yan. Kung test nga kinakaya nilang i-administer, test of life pa ba? Pagmamahalan niyo pa ba? Hahaha.

Hahaha real quick ba besh? Anong masasabi mo?

BILIB AKO SA'YO

Bilib ako sa mga taong umaamin na hindi nila alam ang lahat dahil sino ba naman ang alam ang lahat?

Bilib ako sa mga taong nagbibigay ng tulong kahit walang kapalit. Hindi mo alam kung gaano ka kahalaga sa panahon ngayon. Tuloy mo lang iyan!

Bilib ako sa taong handa sa pagbibigay ng kanilang kamay kahit walang social media exposure para makita ng madla kung gaano sila kabait. Ikaw ang tunay na lodi dahil nandiyan ka para bigyan ng pansin ang iba.

Bilib ako sa mga taong hindi genius pero natutong magtanong at makinig para matutunan yung isang bagay na kahit mahirap ay kinaya nila. Nakakabilib ka pa nga kasi natutunan mo pang padaliin ang mahirap. Kinaya mong ipaliwanag sa mas madaling paraan ang natutunan mo dahil alam mo kung aling bahagi ang nagpahirap noon dahil naranasan mo.

Bilib ako sa mga taong sakto o sapat na. Nakakalungkot lang dahil sa sobrang sapat mo parang hindi ka na nakikita nila dahil "typical" type ka. Yung mas pinipili pa nila yung mga tao na hindi naman abot kamay at nagiging anino ka na lang ng iba. Hayaan mo na sila, may makakapansin rin sa'yo.

Bilib ako sa mga taong walang-wala na pero nagagawa pang magbigay. Huy, isipin mo ang sarili mo ha? Mabuhay ka!

Bilib ako sa mga taong may paninindigan na sa kabila ng mga taong mahilig lang sa kung anong uso ay isinisiwalat nila ang totoo. Walang pag-angat at kalinangan ng karunungan kung walang katulad mo.

Bilib ako sa mga taong marunong magmahal at kaya pang ngumiti sa kabila ng lahat ng pait ng katotohanang hindi ka mamahalin ng mga taong minamahal mo at sa kabila ng magulo, maingay, at mapanghusgang mundo. Ituloy mo iyan.

Bilib ako sa mga taong naniniwala sa mga taong nagmumula sa wala. Bakit? Doon nasusubok ang totoo. Hindi mo kailangan munang makita ang resulta, minsan kailangan mo lang magtiwala muna para makita mo ang isang bagay na hindi mo kailanman inakala.

Bilib ako sa'yo dahil araw-araw mong pinipiling mabuhay sa kabila ng pagod, hirap, at walang kasiguraduhang kagandahan ng bukas.

Bilib ako sa'yo.

UNTOLD STORIES OF RPm

Hindi nasabi sa atin sa school kung ano ang actual experience natin. Di ko alam kung namention ba ito sa review center pero sabi ng nakausap ko hindi raw sa pagkakaalala niya. Ito yung mga ilan sa hindi sinabi sa atin:

1. Kapag magbibigay ka ng test sa academe setting like battery test, kailangan niyo palang magbuhat ng medyo mabigat na mga booklets with answer sheets papunta sa  room ng mga examinees. Not to mention, kailangan mo ng energy hahahaha. Plakda pala ako pag-uwi. Walang dinner dinner. Tulog agad. 😂

2. Akala mo ganon lang kadali hahaha. Takte kapag sunod-sunod silang nagtanong sa'yo kahit na nagbigay ka ng sapat na instructions. Na-anticipate natin yun na mangyayari pero nakakashookt pala. Kailangan ng practice.

3. Kapag nag-administer ka, yung mukha mo seryoso pero yung utak mo medyo conscious sa mga ikinikilos mo saka sinasabi hahahaha kainin ka nawa ng lupa kung magkamali ka. Ikaw lang minsan makakapansin pero uulitin mo yun pero kahit na...hahahaha. Saklap bes within! Sabi ng utak ko. "Wait, serious ba aketch? Ok lang ba yung tindig ko? Malakas ba boses ko? Shet gets ba nila? Shet ano daw? Hahaha shet sabi mukha daw akong guy na side comment ng examinee pero lesbian aketch hindi transman, transfat meron ako...hahaha)

4. Kinakabahan ang examinees kasabay ng kaba mo HAHAHAHA. Kala niyo kayo lang. Bwahahahaha.

5. Be ready sa standing ovation part. HAHAHA. Halos buong araw akong nakatayo. Yep. Walang chair daw kung minsan. Sa akin wala eh pero keri lang. hahaha. Sobrang bilis lang ng oras. 15 minutes na break, isang cookie lang nakain ko besh HAHAHA.

Ayon lang. Ang cool lang ng araw ko HAHAHAHA literal sa lamig ng aircon besh saka cool kasi ang babait ng mga RPms na kasama ko eh. Alam na nila yun kung sino sila (siguro? Kung nababasa nila ito?).

To My Younger Self

Hey, there younger self. Soon you'll change your name as you change yourself. Accept who you really are, there's nothing wrong with you. I know you've been fighting a lot of battles since you were young but I would like you to know that all your patience, hard work, and struggles will be paid off. It will take a lot of time but you'll see that all makes sense.

You might see your future as bleak and I know you're almost always on the brink of giving up but please please please...hold on tight.

Pay attention to those who believe in you and even to those who don't. Those who discourage you will be your source of motivation to strive hard and your loved ones will always be your source of strength and refuge when you are at lost. Love your family, friends, and significant other not for the world.

As you move towards 16sh, you'll get lost and that'll be your darkest days but I don't want you to end it. That's painful but fight! On your way to 20sh, you'll cry tons of tears but you need to keep on going! Wipe it! Accept it! Retaliate! Fight!

For the next 15 years, I want you to listen intently with your heart and always look up at the night sky.

Your proud and stronger adult self,
 🌈💖

NOTE TO SELF FOR 2018

To anyone out there, please stop promising that you'll change. Most of the time when we spit out our promises, we struggle against ourselves to keep it.

Just let go all of your negative thoughts and start accepting your beautiful mess, set realistic goals, forgive but don't let all those shits to happen again, and start living at the moment. Keep it to yourself and just do what you can but don't make a promise.

MGA CONFUSING NANG CHILDHOOD KO

1.       Yung linya na, “China China, Boom Boom Boom, Arigatou Arigatou, Pik Pak Boom!”

Bakit Arigatou yun eh Japanese yun?

2.       “Saksak puso tulo ang dugo, patay buhay…” Katakot no? Hahaha Bata pa lang ang dahas na ng kanta.

3.       “Si Aling Corazon may bisitang hapon, hindi nakatiis tumawag ng pulis,

Pulis! Pulis! May Sunog! Saan? Saan? Sa Tindahan!”

Paanong pulis? Di ba dapat Bombero?

4.       “Maiba! Taya!” Ang sakit lang niyan, ikaw na nga naiba, ikaw pa ang taya. Ayoko na!

5.       Bakit kaya tayo pinapalo ng nanay/tatay natin kapag pinapatahan tayo? Eh mas nakakaiyak
 kaya.

6.       Bakit kaya kapag sinama tayo ng nanay/tatay natin noon sa mall o market sasabihin nila huwag tayong magtuturo? Eh malamang di ba kung may makulay dono toys magtuturo tayo.

7.       Minsan kapag sinama ka sa market o mall, papapiliin ka ng gusto mo. Tapos sa huli, sila rin ang masusunod! Kagigil.

8.       "Nanay tatay gusto ko tinapay ate kuya gusto kong kape lahat ng gusto ko ay susundin niyo ang magkamali ay pipingutin ko!" Tinuruan ang bata maging demanding. Haha tapos magalit kayo spoiled kami charot. Saka bakit kape gusto? Dapat gatas! Kaya may growth gap e!

9.       "1 2 3 Asawa ni Marie, araw-gabi, walang panty!" Di ba brief yun? Ewan ko ah.

Don't Make A Promise

To anyone out there, please stop promising that you'll change. Most of the time when we spit out our promises, we struggle against ourselves to keep it.

Just let it go and start living at the moment. Keep it to yourself and just do what you can but don't make a promise.

HOW TO TAKE CARE OF A PSYCH MAJOR

Psych majors are humans, too. We need friends and lovely creatures to take good care of us (ehem, to love us! Cheret). Here are few tips on how to tame este take care psych majors:

1. Ask us if we're okay. We're struggling in acads, personal life, and work. We're juggling on how to balance all these things just like you. Just because we're studying human behavior mean we are better than anyone else. We need constant reminders on self-care and hope.

2. Act normal. Haha. We don't usually read every single thing about others. You can be yourself when you're with us! We don't bite, judge, and above all, we don't read other people's minds. It's a misconception that we read people like a book. Pfft.

3. We're not weird. When we dive into this course, we realized it's fine if we don't follow the norm. We just love to be ourselves. We're just unique in our own little ways.

4. Offer us your food. HAHAHA. Physiological needs first before anything else. Chos. Hahahaha. If you did this, then we're good. Hahaha.

5. Ask us interesting questions! We love meaningful discussions than superficial ones. We love to talk about real issues in society, people, and universe (Hahaha).

6. If you're good in math especially in statistics, then lend your hand. Hahaha. We're trapped!

7. Hugs. We need hugs especially before, during, and after exams or if there are situations that might cause us feelings of distress. Charot. Hahahaha. (It depends on the person, some people aren't comfortable with hugs).

Any thoughts?

RECHARGE

Ilang beses na rin namang pinag-isipan ang lahat. Kilala ko ang sarili ko. Hinalungkat at hinalughog ko ang mga alaala pati na ang lahat ng sacrifices ko para lang sa bagay na matagal kong hinintay...

Naniniwala ako na, may mga bagay na hinintay mo pero hindi naaayon sa'yo. Sa totoo lang, hindi naman talaga nila pinutol talaga na magturo ako doon...pinahinto lang...pero para sa akin, isang signos na iyon na wala na...kasi matagal akong naghintay na rin at iniwan ang mga bagay na gusto ko rin gawin.

Nagkaroon ng pagkakataon na malaman kong kakaiba pala ang mundong ginagalawan nila sa mga nasa isip ko at naramdaman kong hindi ako bagay roon.

Kaya sinabi ko sasarili ko:
"Ayoko. Hindi ako tutulad sa ilan sa kanila. Ayokong tumanda roon."

Bukod doon ang dami kong iniisip. Nakakapagod pala. Sobraaaa. Umaga hanggang gabi dahil sa dami ng loads at ilang bagay na pinapagawa ng wala ng walang kapalit kundi ang sarili kong kalusugan. Kung minsan nakakalimutan ko na rin ang sarili. Active man ako sa social media, sobrang dami kong ginagawa. Hindi lang halata kasi madali lang naman sa akin magconceptualize kapag free time at may mga scheduled post rin naman.

Madami akong naisip na gustong ituloy at madami akong narealized sa sarili ko. Ang laking tulong rin na magpahinga at mag-isip.

Siguro dapat na muna akong magfocus sa board exam, clinical setting at sarili kong learning. Kailangan ko munang magfocus sa improvement ko bago rin ang iba.

Nauubos na kasi ako. Sobrang nadrained lang ako sa academe. Masaya pero nakakapagod rin.

Thankful ako sa lahat ng students ko doon at sa mga nakilala ko. Sana may natutunan sila sa akin talaga. Sana maintindihan nila.

Kailangan ko ring matuto pa dahil marami pa akong hindi rin alam at may pangarap pa na gustong abutin. Sana makuha ko soon.

Kita-kits sa RGO, conferences, conventions, workshops, seminars, o kung saan man! Magkikita tayo basta sa sikolohiya!

Salamat sa lahat! Recharge muna!

BAKIT MASARAP MAGMAHAL ANG PSYCH MAJORS?

1. Risk taker iyang mga yan. Kung puting uniform nga iniingatan nila kahit umuulan pa, ikaw pa kaya? 

2. Maunawain iyan. Susubukan ka niyang unawain kahit napakahirap! DSM 5, ICD 10-CM, Theories of Personality, Psych Assessment, etc nga iniintindi ikaw pa ba? Chos.

3. Kahit nasasaktan na iyan at may mga sariling problema, handa silang tumulong para sa'yo. Ngingiti pa iyan kahit durog na.

4. Hindi sila malisyoso. Sawang-sawa na yan sa sex at libido (it's not what you think).

5. Alam nila kung paano ang mag-alaga ng tao kahit na minsan nga hindi na nila maalagaan ang sarili nila. Charot.

Ano masasabi mo?

Thoughts to Ponder on Psych Statistics

The sign doesn't indicate the magnitude but the direction of the correlation coefficient. -8 and +8 indicate the same magnitude but represent different direction. The point is: it's the same strength.

In life, you might be on the left side of the distribution but there will come a time you'll be on the right by transforming yourself into the best version of yourself. The harder it gets, the better. Mas worth it.😉

Nakakakilig yun ah to reach that point (dream lang). Yung tipong 2 standard deviations above the mean ang feeling. Charot. 💖

Note:

Kapag kapag down ka imagine mo na lang nasa left side ka, kung gaano yan kabigat same magnitude yan kapag nakaahon ka. Minsan triple pa! Pwede ka pang maging outlier! Charot.

Keep Losing, Keep Going

The art of losing isn't hard to master; so many things seem filled with the intent to be lost that their loss is no disaster. Lose something every day. Accept the fluster of lost door keys, the hour badly spent. The art of losing isn't hard to master.

-E. Bishop

----
This is one of my favorite poems which reminds me that life is about losing and gaining. We need to accept the fact that in order for us to see and discover better things ahead of us, we have to lose others.

It's difficult to take a higher flight if you have lots of baggages with you, right?

So there. It may be painful and heart-wrenching  at first but you'll never appreciate joy, love, and fulfilling experiences without it.

In order for us to taste the sweetest victory, sometimes you need to feel pain. Let's not take it as downfalls but life lessons.

Embrace it. Keep going. 💖

Dare to Wonder

Functional autonomy is the idea that drives can become independent of the original motives for a given behavior.

Makes sense. Pwedeng ma-relate sa "Ang hindi lumingon sa pinanggalingan ay hindi makakarating sa paroroonan." Hindi siya simpleng pagtanaw ng utang na loob eh. Naisip ko lang na parang functional autonomy siya sa paraan na minsan sa buhay ng tao, nakakalimutan nila kung ano ba ang dahilan kung bakit ba sila nasa kinalalagyan nila. Nakalimutan lumingon.

Ito yung sa mga plano nila na gusto nilang gawin pero dahil nakikinabang na sila, nakaangat, at nakaramdam ng comfort. Nakakalimutan na nila yung sense of purpose kung bakit sila nandoon.

Educator ako. Madalas akong magtanong, magreflect, mag-isip, at pumuna ng mga bagay na nakikita ko. Curiosity ang primary value ko galing sa analysis ng NLP and Hypnosis. Kaya natural sa akin iyon.

May mga bagay nga lang na hindi natin aakalain na ang tanong natin ay maaaring maging daan para mabago ang buhay ng iba o kung minsan buhay mo.

Wala akong pagsisisi na nagtanong ako. Mas magsisisi ako na wala akong ginawa. Sana palagi tayong magtanong para sa ikauunlad ng iba at para sa kapakanan ng iba. Sana wag kang mapagod magtanong.

Sana wag kang mapagod na mag-isip at tumulong. Alalahanin mo kung bakit ka nandiyan. Kung bakit ka araw-araw gumigising.

Magtanong ka, walang mawawala. Magbabago ka.

REALIZATIONS FOR BLEPP2018

Waaa I just realized that I'm still far with the idea of taking the board for Psychologist hahaha. I still need to acquire various clinical experience under the supervision of competent psychologist.

Hays. Kailan kaya ako matatapos sa jlirney na 'to.

Gahum: Ang Sikolohiyang Pilipino sa Usapan at Usaping Kapangyarihan

Ang kapangyarihan ay nagiging baluktot kung sinusubukan nating kulayan ito ng dilaw o pula o anumang kulay na nais nating makita.

Mabuti na lang kahit papaano tayo ay nasa iisang payong ng dalubisipan, huwag natin kulayan ng maduming politika ang mga adhikain natin. Ituloy pa rin ang magbigay ng tulong sa kapwa kasi simple lang: Pilipino ako, Pilipino ka. Tutulungan kita. Hindi ka iba sa akin.

Nakakasuka at nakakakahiyang tingnan ang sarili sa salamin kung mismong mga Pilipino'y nagbabatuhan ng putik. Hindi ganoon ang Pilipino. May kapwa tayo. Nakikiisa tayo. May malasakit.

Ang tunay na lakas ng gahum ay nanggagaling sa kapwa.

Baby Steps to RPsy: An Update for November 2017

Theories of Personality 📌
-confident but I need to add more contemporary theories plus Sikopil
-finished the whole book of Feist and Engler, a bit of Schultz, and a bit of other resources when I needed more clear explanations (still need to go back on Feist's since it's more comprehensive)

Abnormal Psychology
-still updating but I finished the book last 2016
-still needs mastery 💔

Counseling and Psychotherapy
-Since I have background in Theories of Personality, it helped me a lot to understand its concepts. I'm using Neukrug, Corey, and Flanagan.
-I'm also browsing some important parts of Julia Segal's book about Melanie Klein
-still needs mastery

Psychological Assessment
-somehow confident on this since I have background in Psychological Stats
-I need to explore more tests utilized in various settings

Practicum
-still searching (ito rin kulang ko)

Right now: I added a new book which is Clinical Psychology for the treatment plan and other stuff not included in Psychotep, DSM 5, and AbPsych. I'm in chapter 2. 💚

Long way to go! 48 days to go before January 1 and I'm aiming to finish the books. 😥😭
#RoadtoRPsy #BabyStepstoRPsy

BLEPP2017 OATH-TAKING: WEAR WHAT YOU LOVE

While straight future RPms are excited about the forthcoming oath-taking, some members of the LGBTQ+ community are anxious on what to wear.

To my LGBTQ RPm bessies who are unsure of attending the oath-taking, please do attend this once in a lifetime event! Be who you are and wear what makes you feel comfortable!

I wore my barong and I love it! My mama and friends love it! So, wear it! Be proud! 🦄🌈😉
#NotoConditionsofWorth #YestoUnconditionalPositiveRegard #lovewins

A Note to Self

Take it slow.

Great things are molded by painstaking efforts, deliberated risks, and great deal of time. Work for it. Wait for it.

BABY STEPS TO RPsy: PUMPED UP AGAIN

I changed the color of my Twitter from blue to red.
I changed my bio and it says. "discendo discimus."
I started to write the proposed table of specifications to my new journal and wrote something on it. I wrote it to mark what I really want to happen in 2018 and I hope it will come true.

I started my countdown. I will try as hard as I can to cherish my days and to read more books. Will I pass the RPsy board? Que sera, sera. I'm a bit excited.

UNENDING WISHES

Imagine, kahit na makuha mo na yung mga bagay na gusto mo... 

aabot ka pa rin sa point na, "ano na?" o "ano ng next?"

Kung meron man na walang katapusan,

yun yung walang katapusang kahilingan.

Ngayong alam mo,

kung minsan,

ayos lang na makuntento.

#ILived in #BLEPP2017

This is the compilation of my journey as lecturer with the aspiring RPms of RGO Psychology Review Center. Meet the inang reyna and some of the amazing lecturers of this family!

I hope you enjoy! Pagbabalik-tanaw! 

To Almost RPms

credits to the original owner of the photo used

Sa almost RPms, hindi man tayo magkakilala pero para 'to sa'yo. Alam kong kailangan mo ng space at ng katahimikan pero sana, kung nasaan ka man ngayon, mabasa mo 'to.

Sa kalagitnaan ng ingay at ng saya, sana mahanap mo ang sarili mong kapanatagan. Sana malaman mong mas marami pa rin kaming taong naniniwala sa'yo kahit na sobrang nadidismaya ka sa sarili mo.

Malungkot ka, umiyak, masaktan, at madapa ngunit tandaan mong mas higit na mahalaga ang bumangon sa bawat kabiguan. It's a good fight! Mabuhay ka!

May mga oras na nagkukulang tayo para matuto, para malaman ang dapat punan, at masubukan ang mga taong dadamay sa atin sa oras ng ganitong pagkakataon.

Bes, nandito kami para sa'yo. Bibigyan ka namin ng panahon para mag-isa...pero bukas ah? O kahit sa mga susunod na araw...maghihintay kaming lahat na bumalik kang muli sa lakas mo.

Kung mayroon man na dapat matutunan ngayon sa board exam, ito ay ang saya at aral na napulot sa paglalakbay. Isang mahaba at mahirap na lakbayin para sa almost RPms...

Nakakapagod, ano? Magpapahinga pero hinding-hindi susuko!

Sa susunod muli, bes! Tandaan:
Higit ka pa rin sa mga tanong na iyon.

YOU ARE FREE

Waking up each day thinking about how many mistakes you’ll commit today
How many people you’ll disappoint
How many things you’ll fail
Waking up each day blaming yourself for not being good
For not meeting their expectations
For not being how they want you to be
For not looking how it should be in the society
Pretending each day for their sake
Faking all you could fake


In this world where pretention means perfection
Pretention means adoration
And pretention means love
This is what you should do
This is what you should wear
This is how you should look
And this is how you should act
Do this and that so you’ll succeed
Do this and that so the people will look up to you
Do this and that so the people will love you
Do this and that so the society will accept you
“Forget about what you want to be for this is what you should be”
“Forget about dreaming for it is just crappy.”


And you work so hard trying to meet how it should be
That you forget about your dream
That you forget to ask yourself, “is this really what I want to be?”
You work so hard that negativity consumed the whole you
You work so hard that you get tired


You get so tired of wearing that happy mask, that you should still smile even though you’re hurting
You get so tired of lying, that everything is okay even though your falling
You get so tired of thinking that this is right, even though you know deep in your heart that this is wrong
You get so tired of living someone else’s life


Then if you’re already tired, STOP IT.
Stop the pretentions.
Stop the self-hate.
Stop living like a bird in a cage
Stop living like the puppet of the society.
Stop holding back.


Show of who you are deep inside. All those thoughts and feelings you tried so desperately to hide.
Let yourself be consumed with positivity 
Do the things that make you happy
Be who you want to be for you are capable of so much more
Open your mind and just see how great you can be- your potential, ambitions, and dreams.


For I tell you this, you are precious and you are free.


Words:
Marian Jenn Principe

A Reminder

Hey,

You don't owe us. You don't need to please us. Don't be imprisoned by our expectations.

Just be happy. Just be who you are.

THREE YEARS AGO: YOUNG, DUMB, AND BROKE

Sabi ko nga sa title, young, dumb, and broke. Hahaha. Marami kasi akong katangahan noong fresh graduate ako at ayoko na i-elaborate lahat hahahaha. Broke kasi as in wala talaga, nganga! Saka syempre young, fresh nga e! hahaha. Iyan lang yata mapagmamalaki ko sa sarili ko yung pagiging fresh noon saka yung kasipagan sa school. Gusto ko lang i-share na nakakarelate ako sa karamihan sa inyo. Ito yung limang bagay tungkol sa akin na baka makarelate ka:

1. Naging isa ako sa tulad ninyong estudyante. Unpopular sa school. Papasok at lalabas ng school nang walang hassle hahaha! Walang ka-chitchat ng matagal. Marunong ako makisama pero hindi ako mahilig mag-share tungkol sa akin *ewan ko kung may trust issues ba ako* pero siguro naiisip ko wala naman dapat na ibahagi eh. hahaha. Hindi rin ako masipag magpupunta ng organization eh (huwag niyo kong gayahin hihi), mahilig lang akong magbasa ng books saka sa bahay at school lang talaga ako halos *konting landi rin*. Kung may oras akong maglakwatsa sobrang sa piling tao lang. Iyon ang naging priority ko. Mas nagfocus ako sa acads (nope, wala akong Latin honor).

2. Naging jobless ako rin ako nang grumaduate ako! HAHAHAHA. Iyak tawa ako nang maghanap ako ng work. Ang dami kong rejections! May mga oras na umiiyak talaga ako kasi ano bang wala sa akin na mayroon sa iba (well alam ko naman rin). HAHAHA. Bukod sa ang dami kong fats that time, nasa state U ako tapos ang dami kong doubts sa interview. HAHAHAHA ayoko na ulit balikan. Ang ginawa ko lang niyan, nagpractice lang ako ng nagpractice. Inipon ang lakas ng loob, kinapalan ang mukha, at bira nang bira basta kaya!

3. Naghanap rin ako ng way para makapasok sa graduate school kahit na intimidated ako sa classmates ko na magagaling saka may positions na samantalang ako kapag orientation:

"I'm (insert full name), and I'm a full-time student." *smile ng konti hahaha*
Ngingisi yung prof habang nakatingin lang sa akin.

Oh di ba, nakakahiya samantalang classmates ko aabutin ng mga 5 to 10 minutes magpakilala tapos may follow-up questions pa yung prof na interested sa kanila kasi magiging connections tapos ako ngingisi lang siya tapos minsan aasarin ka pa. Kebs lang ako niyan, focus lang ako sa positive saka focus lang ako sa gusto ko. Alam kong lahat ng bagay ay inaabot ng matagal na panahon bago mo makuha.

4. Ang dami-dami kong doubts saka ang dami kong insecurities tulad mo. Maliit rin yung tingin ko sa sarili ko noon *haha maliit rin ako in person*. Kailan lang naman ako nagkaroon ng confidence kakapraktis sa mga bagay-bagay. Hahaha. Sa ngayon, mayroon pa rin naman akong doubts especially kapag clinical practice na ang usapan. Totoo iyan kasi IO major ako. Hindi ako nahihiyang aminin, hindi ko alam lahat! *bow* Pero willing naman akong matutunan!

5. Self-review ako nang first board exam. Tulad mo, sobrang kinabog ako ng takot! Lalo na lahat kami noong 2014 first board examination nangangapa sa dilim kung ano ang lalabas na mga tanong. Talagang bulaga na lang ang lahat e! Ang baba ng mga national passing rate namin noon hahaha.

Ano ang point nito? Gusto ko lang iparating sa'yo na kung minsan, natural na wala kang makitang future mo. Naranasan ko rin ang pakiramdam na parang stucked na ako. Ito na yung ending. Wala yata akong future sa field ng psychology.

Iyon pala, minsan kailangan mo lang sumubok kahit na takot ka! Hindi mo alam kung saan ka dadalhin ng mga pagbabakasali mo...tulad ko noon. Hindi ko akalain na mayroon rin naman palang naghihintay sa akin.

Alam kong mayroon rin para sa'yo. Huwag ka lang susuko! Wala pa yung results pero gusto ko lang ipaalala sa'yo na kapiraso pa lang ito ng yugto ng kwento mo. Marami pang darating na characters sa buhay mo at mga pangyayaring dapat mong abangan! Ano man ang mangyari, kailangan mong maniwala sa kakayahan mo kahit gaano ka pa hindi ka confident. Piliin mong lumaban, bumangon, mag-improve! Kung nakikita mo na may kulang, eh di good! Alam mo na mayroon ka pang dapat na punan, di ba?

Sa una talaga ang pinakamahirap at pinaka-intense pero kapag nasimulan mo nang malampasan, kahit paano mabilis-bilis ka na rin. Basta tuloy-tuloy mo lang! Walang sukuan ah!

Fast forward natin besh, hindi pa ako mayaman hahaha. Medyo bata pa rin naman ako, hindi pinakamagaling pero natututo, at kumikita naman na ako kahit paano para sa akin at sa family ko.

Ikaw na yung susunod. Good luck!

Pin ko! Magkakaroon ka rin nito! Tiwala lang!

KEEP YOUR COMPOSURE

Defense mechanism kay Freud, safeguarding tendencies kay Adler, escape mechanisms kay Fromm, neurotic trends o kaya secondary adjustment techniques kay Horney, at security operations kay Sullivan, ano man ang tawag natin diyan...iisa lang halos ng theme yan.

Usually, we try to reduce our anxiety or distress in various ways. Please choose to confront it instead of trying to attribute those negative experiences to your external locus of control.

Sabi nga may creative power ka, use it! When you choose to deny it ( in Freudian terms) or selective inattention (in Sullivanian terms), you will only temporarily relieve the anxiety. Maintain your composure! Mamaya may mabitawan kang pagsisisihan mo rin sa huli, sige ka.

It's better to be congruent with your feelings. Be true. Be authentic. Kung nagkulang ka, nagkulang ka. Walang perfect at ayos lang naman yun. Normal naman yun.

As long as ginawa mo naman ang best mo at nating lahat para malampasan yan, yun na yun besh. Okay? Wala pang results. Keep the hope and spread love. 

MGA PWEDENG GAWIN HABANG NAGHIHINTAY NG RESULTS SA #BLEPP2017

Pinaka masakit sa lahat ang maghintay ng matagaaaal. Alam mo yan mahirap maghintay, charot. Ano bang pwedeng gawin habang wala pa ang results? Ito ang ilan sa mga suggestions:

1. Maglinis ng kalat.

Linisin mo ang kalat sa kwarto mo, yung mga alaala na nagreview ka! *sobs* Yung mga papers itago mo or pwede mong sunugin sabay tawa at sabay sabing "Sa akin ang huling halakhak!" or "Luluhod ang mga tala! (o ako)?" HAHAHA. Maging productive ka maglinis ka diyan! Maghugas ng plato, baso, sasakyan (huwaw), monitor, TV, mga files sa computer, at mga durog na feelings, pakilinis lahat!

2. Magbasa ng mga books.

Maraming available na self-help books saka inspirational! Basahin mo sina Mitch at Paulo! Magbasa kka ng komiks o kung anong bagay na hilig mo. This is the time, bes!

3. Manood ka ng movies, series, or TV.

Maraming pwedeng panoorin ha na psych thrillers, inspirational movies, magandang mga series o KDrama. Try mo yung Stranger Things, Game of Thrones, Rick and Morty, and Big Bang Theory. Pwede rin documentaries tulad ng Cosmos o Genius. Love ko iyan.

4. Full body massage.

Sumakit ang batok at sumakit ang bewang mo kakasagot. Ito na ang panahon na magpamassage ka! Swedish massage aaahhhh. Hahaha.

5. Maglaro ng games.

Kailangan mong magpakasaya! Sumayaw ka ng Just Dance sa WOF hahahha! Maglaro ng basketball o kaya yung paghulog ng coins! Hahahaha ang saya na lumalabas yung ticket sa machine pero be careful mamaya maging unproductive ka pagtagal! 

6. Magexercise.

Ang dami mong inipon, di ba? This is the time to lose it! Malapit na rin magpasko para mas maraming room sa food hahahaha magbawas ka charot. Makakatulong rin yun para magrelease ng endorphins ang katawan which makes you feel good! Yeah!

7. Umiyak....

..ka sa kakatawa! Have fun! Huwag kang magmukmok sa kwarto ninyo. Huwag kang magtago sa dilim! Hindi ka paniki at mas lalong hindi ka bampira, ipakita mo ang ganda o gwapo mo sa madla! Ipakita mong hindi ka stress! Kunwari nag quiz ka lang! 

8. Be with nature.

Subukan mong mamundok yung walang babaan, charot! Masaya mamundok pero be safe. Hahaha. Pwede kang magb*tch este beach masaya yaaan o kaya pool kung takot ka sa dikya! Pwede rin yung pabisita bisita sa mga museums, sa mga Art Island, rivers, falls, etc. Siguraduhin mo lang hindi drawing mga yayayain mo. 

9.  Magprepare na para sa work.

Pwede kang magtingin-tingin na ng job descriptions at job specifications. Magbasa ng mga profiles ng company at magprepare sa interview! Ganern! 

"How do you see yourself five years from now?"

"I think, I already have your position. *winks*"

Pak! Wag ganyan hahahaha ang hangin. Charot.

10. Magsaya kasama ang pamilya at kaibigan.

Wala nang mas gagaan pa kung kasama mo ang mga taong mahalaga sa'yo. Kailangan mo ng social support! Huwag kalimutang magpasalamat sa kanila!

Reverse

My suffering won't end
It isn't true that
Life is precious and
There's more to live for
This is the end for me
I will never say that
My life has a meaning
I am all alone
It is a lie that
I have someone to lean on
I realized that
nobody cares for me
I don't think that
My thoughts will be heard
I have convinced myself
I am worthless
It isn't true
I will be happy
I am a nobody
It is ridiculous to think
Everything will be fine
I will just close my eyes and think
Death is the only way
I have wrongly believed
There is still hope
(Read it in reverse) 💖

Words: Sofia Loresco, ABM 11-1
Artwork: Estrella Famini, STEM 11-35

Lost Affiliate

By Apryle Vertido

It's been 1,826 days without your love and caring
It's been 109,560 hours and counting since I gave up everything
Everything I stand for, I believed and I know about you, me...us
It's been so long I don't know if you remember how the very last grip of my little fingers slept away along with my trust.

It's been so long since I let you go, It's been so long since I let go of the thought that one day you'll save me from this mess
That one day you'll dive into the water like they say you do to come save me from drowning with those people who keep on creating holes in my soul.
That one day you'll give me a taste of your love, that you'll keep me safe and sound.
That somehow you'll be there... to tell me to keep on going and go beyond the bounds.

It's been 5 years since your so-called children started labeling me names
it's been 5 years since I stepped into the flames
Where a life full of misery and pain, where people try not to be insane.
It's been five years.

They say you are the most powerful being in the universe. They say you can see everything from up above, you can hear the most indistinct whisper onto the very corner.
They say you're a friend, a lover, and a father.
They say you're always there. Always present from the hottest summer to the coldest winter.

But where were you when I needed you the most?
Where were you when I needed a friend, a family, a father?
where were you when I cried your name a few hundred times begging you to save me, where were you when they tried to break my body down to my core?
Where were you when they tried to... where were you?

Were you enjoying the show?Does your front row seat feel comfy? While you watch me get torn?
Did the lightning strikes blind you? Did the thunderstorms make you deaf?

I just want to clear everything that I'm not here because I'm hating
It was my 11-year-old self that was talking and expressing those feeling I've been keeping cause some of you keeps on misunderstanding things.
I wouldn't mind if you will consider this as sin but please keep on listening

As the time passes me by with those memories I have that keeps on haunting me at night,
I tried to gasp for air for the society was way too toxic to bear.
And I tried different things, bad things that my soul was almost sold.
Now I'm broken than ever, never listened to what I was told

Now here you are again knocking at my door
And coming back to you is what you ask for
but I don't think I can give you more for I am tired and broken down to my core
Coz honestly? I don't know what to believe anymore.

I don't care If they'll consider me as weak, throw shades and all those shit
Hate me for not having faith, or judge me what on I believe in I don't care! I don't care.

But please let keep my heart on my sleeves for a while
and maybe someday we'll meet on the aisle
And if you really exist maybe we can have a little chit-chat
Grab some coffee coz We have a lot to catch up

Maybe one day in the great wide somewhere, we'll meet there
under the moon with no one judging, with no more scars to hide or hatred to hold.
I'll be there.

I guess we'll be meeting soon.

MY CHARACTER IN A NOVEL

My friend wrote something about me. If she she will introduce me in a novel, it will be written as follows:

"She was standing in front of a huge audience, doing what she does best - teaching while making the students laugh at the same time. It may seem effortless for her to do these seamlessly, but it took years of personal and professional struggle before she was able to achieve her current position.

Every student she sees reminds her of 16 year old self - confused, ignorant, sad, yet willing to learn. She was desperate to learn because she wants her questions answered, and ignorance cured.

Wisdom and knowledge came together to her hand in hand, albeit the road wasn't smooth. She had to overcome a lot of hurdles, and transcended beyond them.

Whatever those grueling years taught her, it was evident not just on her lectures, but on her overall being."

---
It sounds perfect. I don't see myself as this but I love this! I am hoping in the future to be a person full of wisdom.

ALAGAAN ANG SARILI

Sa mga oras na 'to baka gising ka pa para magpahinga saglit mula sa nakakapagod mong pag-aaral. Malapit na yung natitirang araw, handa ka na. Wala ka na namang magagawa kundi ang maging handa. Iyon na lang ang matitira sa iyo kapag nandoon ka na rin sa araw na iyon.

Habang lumalapit na ang mga araw, tumitindi rin ang pagod, antok, pagbilis ng tibok ng puso, mga iniisip na takot, at mga bagay na kung ano pang bumabagabag sa'yo. Sa lahat ng mga iyan, sana'y huwag mong kalimutang alagaan ang sarili mo. Marami sa inyo kapag malapit na ang board saka pa nagkakasakit.

Kumain ka ng mga prutas at gulay para maalis ang pagkatamlay, uminom ng gatas at saging kung gustong antukin sa gabi, at huwag kalimutan ang maraming tubig. Pssst, pahinga ka na. Sa natitirang araw na 'to, deserve mo rin yun.

Ingat ka.

#68

BABY STEPS TO RPSY: OCTOBER 2017 PREPS FOR 2018

I'm currently preparing for 2018 board exam. Hopefully, I have enough time for clinical setting. I'm currently trying to improve myself in writing the psychological case report and in familiarizing myself with popular tests by attending workshops, seminars, and asking my fellow practitioners about it.

I started with Theories of Personality and I'm comfortable with the subject. I'm finished with psych testing but I need to refresh some topics again this coming semester and I will read the Groth-Marnath book for Psychological Assessment to level up my review. Next in line will be "A History of Modern Psychology" by Schultz to trace back the roots of Psych concepts and to better understand the concepts of theories of personality.

I already tried to read again my abpsych book and made a matrix for psych disorders (hopefully other people will see it on 2018). it really helped me a lot. I need to finish the partner book of abpsych that highlights the differences in disorder. I need to memorize all of it just to be sure. Next will be clinical psychology book and counseling theories and techniques (I'm done with others topics). Huhuhu. Sobrang dami pa ng aaralin. </3

Ang petmalung dream ko yung papasok ako ng class na wala akong kahit na anong hawak kundi marker lang. Werpa!

Heeelp me. Hahahaha. 

STUDENT'S LIFE: LALABAN PARA SA PANGARAP

Alam mo yung pakiramdam na parang hiniwa yung puso ko sa kwento ng student ko? Nasa labas ako ng room at nag-oobserve sa trainee nang biglang dumating yung late na SHS student. Isa siyang teenager, dalagita, at payat.

Nakita ko siya sa pinto na papasok pa lang. Sabi ko, “oh bakit ka late?”

Tapos paluha na kaagad siya. Naramdaman kong may mabigat na dinadala. Hindi ko alam kung ano bang mayroon sa akin pero mabilis na nakakapag-open up ang ilan kasi sa mga students ko.

May problema raw sila sa bahay. Inoperahan sa mata ang 62-year old niyang tatay. Siya ang nagbabantay dahil wala pa ang nanay niya na 50 + na rin ang edad mula sa trabaho.

Hanggang sa nagtanong na ako sa kanya kung anong dahilan ng pag-iyak at kung may problema ba siya. Hindi nya nasabi naman lahat pero siguro nahihirapan siya sa buhay nila base na rin sa kwento niya. 3 lang silang magkakapatid. Pangalawa siya.

Naramdaman kong naawa rin siya sa nanay niya. Sinabi nya sa akin na siguro kung wala silang tatlong magkakapatid baka maganda raw ang buhay ng nanay niya kasi nagtapos ng BS Customs ito at may naipon naman. Malaki daw ang bahay noon sa probinsya at ayos ang pamumuhay samantalang mahirap sila sa Maynila.

Alam kong di niya maiiwasang isipin iyon, sinabi ko. “Huy! Huwag mong sabihin iyan. Ikaw, kayo ang pinakamagandang nangyari sa magulang niyo. Tignan mo, kahit na nahihirapan siya pinipili niyang magtrabaho para sa’yo.” Lalo siyang napaluha sa sinabi ko.

Binawi niya ang sinabi niya, hindi lang naman daw niya maiwasan na maisip yun. Hanggang sa mas naging komportable na siya na magkwentuhan kami saglit para mawala ang nararamdaman niya.

Sabi ko, ang pinakamagandang bagay na mabibigay niya sa magulang niya ay magtapos siya at magkaroon ng magandang buhay.

Yung luha nya sa mata habang nag-uusap kami para akong tinutusok ng karayom. Nakakaasar. HAHAHAHA. Ang bata-bata pa niya. Nakita ko sa mukha niya ang mga panahon na walang-wala rin kami. Nanggaling rin kasi ako sa hirap at nakakapagod na araw-araw iniinda mo kung makakapasok ka ba, may makakain, o pabigat ka na ba kasi minsan magastos sa school.

Kaya ako, hangga’t maaari, ayokong gumastos pa ang mga students ko. Wapakels kahit di ako magprojector, magparequire ng book at mamahaling project. Sa huli, yung natutunan naman ang sukatan ng lahat. Yun ang mga bagay na hindi mapapalitan ng pera. Masyadong mahal na sa mga students ng pamantasan namin ang mga isandaan piso.

Sa mga prof, maging considerate tayo. Minsan ang bawat late, absents, at mababang performance ng students natin ay dahil sa nagpatong-patong na problema.

Sa mga students, konting tiis na lang. Malapit na matapos. Paghusayan niyo pa. Magsilbing aral sana lahat iyang nararanasan ninyo.

Piliin niyong mabuhay araw-araw. Mabuhay ka araw-araw.

REALIZATIONS #2

#2 Realizations

Mas masarap sa feeling pala talaga na makita mong nakakakuha ng tama ang students mo. Priceless moment sa class ko nang Thursday night for my class hahaha.

Ito yung moment na nalaman nilang tama ang case analysis nila! Kinakabahan pa ako kasi habang pinapasa isa-isa per group puro tama ang sagot tapos natatakot ako na baka yung ibang susunod na group mali ang sagot...baka may isang maiwan tulad last time. Ayon. Mabuti na lang, lahat sila tama! 😍 Kaya bago ko sabihin yung sagot, kinunan ko sila ng vid. Haha di nila alam na inaabangan ko na yung expressions nila...kasi kapag masaya sila, masaya rin ako. Mag-aral mabuti! 💙

Sa wakas! Walang nagkamali! Good job mga future bes! 💙

Tandaan: Magaling ka, worth it ka, at magsipag ka lang! Walang taong bobo. 😉
#ProudProf

REALIZATIONS #1

REALIZATIONS #1

May mga tao na sinukuan ka na kahit na sa una pa lang naniniwala ka na sa kanila. Alam mo yung feeling na hindi nila alam ang kapalit noon sa'yo pero madali lang nila sinuko kasi "free" o kaya naman hindi nila siguro alam kung gaano rin kahirap ma-earn yung isang bagay na iyon pero inalay mo sa kanila.

Ganyan tayo e. Minsan nandiyan na sa harap natin pero tatalikuran mo lang. Siguro kasi hindi naman lahat pinipilit ang sarili nila na gawin yung isang bagay... hindi naman din nila kasi lubusan na minahal.

Sabihin na natin na maraming external factors na dapat mong i-consider...pero gagawing excuse 'yan e to convince yourself na tama iyan...

"Ah kasi di ako ready."

Ganyan lang kadali sumuko. Di ba?

...pero binubuhos mo nga ba ang best mo? Gusto mo ba talaga? Kasi kung hindi, malamang sa malamang ititigil mo na yung laban mo.

Nakalimutan mo na kapag malapit ka na roon sa bagay na gusto mo mas matindi na yung struggles. Hanggang kailan mo kaya maiisip yung halaga na binigay sa'yo?

Good luck sa mga taong sumuko. Hinihiling kong maging masaya kayo sa desisyon ninyo. Alam kong marami pang chance sa inyo pero may halong panghihinayang lang ako talaga sa mga nagsimula pero hindi tinuloy.