BUYBUST REVIEW - MGA RASON BAKIT DAPAT MONG PANOORIN

(May possible spoiler pero parang general lang 'to. Hahaha.)

----

Ayon sa IO Psychology, ang tactical team kailangan clearly defined ang objectives dahil kung hindi, problema yan sa operations. Pero syempre kaya nga naging pelikula 'to kasi may mga kupal at pulpol dito. Hahaha.

Hayop! Maaksyon! Hahaha galing ng scenes! Nakakainlove si Anne! Charot. Gising ako kahit last full show 'to! HAHAHA 💖

Ito yung ilan sa mga naisip/natutunan ko sa panonood:

1. "No man is an island," ika nga. Cooperation is key, bes. Di mo kakayanin ng mag-isa ka lang. Kahit gaano ka pa kahusay kung hindi mo iniisip ang ka-team mo, mapag-iiwanan kayo. Lahat naman tayo may gustong patunayan pero kapag team kayo, una ang tulungan. Hindi mo kailangang kunin ang lahat. Hindi mo kailangang akuin ang mga malas o magandang pangyayari. Kung maganda, isang team ang magsasaya! Kung minalas, hindi mo rin kailangang magmukmok nang mag-isa! Gayon din, kailangang makinig ng team leader sa myembro niya dahil hindi lahat alam niya. Sa isang team, mas inuuna ang kapakanan ng bawat isa.

2. Kahit anong mangyari, walang iwanan! Kaya nabuo ang team dahil dapat na makuha yung goal ninyo. Bawal pulpol, bawal ang pabigat. Lahat dapat ginagawa ang makakaya. Tiwala sa isa't- isa ang magsisilbing dugo ng buong team. Kaso kung hindi talaga kayo iisa ng takbo ng utak at bituka, wala eh...walang mangyayari!

3. Dapat matalas ang pakiramdam. Sa isang team, minsan may Hudas. Pakiramdaman ang counterproductive o kaya naman yung may sariling interest. Minsan magkukunwari silang tinutulungan ka pero ang totoo bayaran o pinoprotektahan ang pansariling interest! Kaya mahalagang kinikilala mo ang mga kasama mo. Dapat iisa kayo ng bituka kasi sa oras ng kagipitan, may ilan sa kanila na tatakbuhan ka lang.

4. Maging handa at kailangan ng presence of mind! Kahit gaano mo pa pinagplanuhan ang isang bagay, minsan darating sa point na may pagbabago! Dapat may plan A, B, C, D hanggang Z! Hindi pwedeng kalabit lang gatilyo kapag nagalit. Lahat ng bala, nasasayang.

5. "Wag ilagay sa kamay ang batas. Kailangan ng proseso. Huwag papadala sa emosyon. Lumagay ka sa tama!" - Dito medyo mapag-iisp ka kasi makikita mo yun sa dulo ng pelikula. Hahaha. Tama kaya o mali yun? So ayan.

6. Biktima tayo ng isang malaking sistema ng korupsyon. Maraming inaalay sa ngalan ng droga o mga personal na interest. Nasa sa atin na kung magpapakain tayo rito. Nakakaawa ang mga collateral damage. Sayang ang buhay nila (pulis at civilians) kung walang hustisya!

Timely ang palabas na 'to! Nasa sa atin na kung babaguhin natin ang sistema. Baliktarin na ang tatsulok! Ang kapangyarihan ay nasa tao! 👊💖

Congratulations sa lahat ng bumubuo nito! Ang galing! Sana marami pang action movies na nakasentro ang lakas at sigla ng kababaihan. Ang husay! 👍

Anne Curtis, galing mo. Huhu. 💖😍 Mula sa Sid and Aya, pinatunayan mong versatile ka! Sh*t, inaabangan ko na yung movie mong "Aurora"! Pinigilan ko ihi ko hahaha matapos ko lang! Magkakabato pero worth it! 

Multo

ni: Riyan Portuguez

Naniniwala ako sa multo
pero hindi tulad ng inaakala mo.
Ito ang mga alaala ng kahapon -
katangahan, kahinaan, galit, at poot.

Madalas na magpakita
sa mga panahong ikinakaila
Kung saan malalim ang gabi
Kung saan malamig ang hangin sa pag-ihip.

Naniniwala ako sa multo,
buhay na buhay siya na nakasunod na anino.
Tumatapang, lumalakas, at bumabalikwas
kapag alam niyang wala kang pagtanggap.

Naniniwala ako sa sarili kong mga multo.

YOUR TRUTH WILL BE REVEALED

Be careful to those people who will hurt you but will act as if you hurt them. Don't mind them. They don't deserve your attention anymore. People don't need your explanation because 'the truth' will come to light eventually.

Truth will always prevail and it's ostensively seen in various ways such as attitude, character, actions, and quality of relationships. You can't simply bend the truth by putting an embellishment on it. The stench of it will still come out.

I hope the world is just and fair. May you receive blessings you genuinely deserve from the Universe. 🙂

PASENSYA NA, PROUD KAMI

Sa mga nagsasabi na bakit pa kailangan naming i-celebrate na mga LGBTQ+ ang achievement ng kapwa namin (like first ever transwoman na valedictorian) eh wala namang kinalaman ang gender sa kagalingan ng tao????

oh siya sige nandoon na tayo pero pasensya na ha kasi nasa minority kami eh. Hindi lahat sa LGBTQ+ nageexcel ng ganyan kaayos kasi marami sa amin hanggang ngayon (maniwala ka man o hindi), nakakaranas ng discrimination, power play, at less opportunities.

Pasensya na nagcecelebrate kami ng Pride Month para ipaalala sa maraming tao na tao rin kami at katulad ng straight mayroon rin kaming dapat na matamasang pantay na karapatan. Hindi naman special rights yun, kapag tao ka may karapatan ka. Ilang beses na ba namin yang iniinda.

Pasensya na kung hindi namin mapigilang maging masaya na makita ang kapwa naming LGBTQ+ na masayang nagcome out at maging proud sa sarili nila kasi hindi naman ganoong kadali lalo na't mapangmata ang mundo. Hindi lahat ng katulad namin kayang maging proud sa sarili. Hindi lahat kayang magcome-out sa identity at orientation namin. Hindi lahat nabiyayaan ng magandang pamilyang tatanggap sa kanila o mga kaibigan na pwedeng takbuhan kapag sobrang liit na ng mundo mo.

Pasensya na kung nagiging masaya kami sa maliliit na progress ng community namin. Pasensya na dahil hindi naming mapigilang maging masaya para sa kapwa namin kapag may achievements sila kasi nagpapalawak ng safe place para sa amin. Nagkakaroon kami ng lakas na makita yung kagandahan ng bawat isa kahit na ipinapamukha sa amin yung pagkukulang namin at hindi namin kayang gawin.

Pasensya na kung sa bawat pagcome-out ng katulad namin, natututunan namin na tanggapin rin ang sarili.

Basta ang alam ko. Ang pag-ibig ay pagtanggap sa kung sino at ano ka...na ang pag-ibig ay pagpapalaya!

Kaya proud ako sa sarili ko. Proud kami sa kanila.
Malaya kaming magmamahal at masayang mabubuhay! ❤💚💙🧡🌈
#LGBTQ #PrideMonth #Kebslang

HORROR MOVIES IN A NUTSHELL

Dahil masarap manood ng horror para may kayakap sa malamig na panahon, dapat piliin mo yung nakakatakot. Charot. Sa totoo lang, hindi na talaga ako natatakot sa horror movies kasi kung minsan napepredict ko na eh. Nakakainis hahahaha. Kapag wala sa mga sinabi ko yung mapapanood niyo, eh di bongga! 1. Opening ng movie: bird's eye view yan tapos halos palaging building, dagat, o kaya pine trees tapos sinusundan ng camera yung kotse. HAHAHAHA. 2. Sa Patayan: Maliban sa mga asong namamatay o pusa, unang-una namamatay yung mga malalandi, naka-bikini, o kaya nakikipagsex. Hahaha. 3. Kahit na gaano kabagal maglakad yung killer, mahahabol ka niya promise! 4. Kitang-kita mo rin yung requirement na madadapa ang babae kapag hinahabol sila. Kahit anong mangyari dapat madadapa ka. 😂 5. Common aberya sa horror: hindi magstastart yung sasakyan, walang signal ang cellphone, putol ang linya ng telepono at flashlight! 6. Kahit gaano kayo madami, isa lang dapat ang matitira! 😂 Saka kahit na madami kayo, dapat watak-watak kayong maghahanap! Ganoon yun para mabilis kayong mapatay! 😂 O kaya iiwan ka sa isang lugar tapos babalikan ka kuno tapos teggy na bes mo HAHAHAHA. 7. Sa dami-dami ng panahon na maghahanap ka ng nawawalang bagay o tao, dapat sa gabi ka maghahanap! Kailangan umuulan rin saka walang kuryente. Ganern! 😂 8. Kapag hihingi ka ng tulong, may darating na pulis para mamatay. So ayun, huli ka pa rin! 9. Kailangan kapag hinahabol ka nasa main road ka! Tama, hindi sa gilid, sa main road para madali ka mahabol at masagasaan! 10. Kapag pupukpukin mo yung killer, dapat mahina lang, pwede rin kapag binaril mo dapat daplis lang o kaya isa na lang ang bala. Nakakaloka rin yung kapag napukpok o nakasaksak ka ng killer, bibitawan mo yung weapon na kailangan mo sa buong scene. Nakakairita. Di ba dapat dala mo yun? Weapon yun e!😫 11. Kadalasan rin kapag iiwan ang mga batasa horror, doon sa loob ng closet/cabinet, ilalim ng kama, at CR. 12. Doon naman tayo sa mga rason kung bakit sila napadpad sa ganoong lugar! Marami sa kanila lumipat ng bahay, nagbakasyon para mamatay o para ubusin ang barkada nila, o kaya binalikan niya kasi yung childhood nya. 13. Sa mga sapi naman, dapat babae ang masapian. Dapat babaliktad ang krus, lilipad sa kama, magshe-shake yung buong bahay. Tapos litanya na Latin o German para mas nakakatakot. 14. May mamamatay na pari sa movie. 15. Usually yung killer may dissociative disorder (formerly known as Multiple Personality Disorder) o kaya Schizophrenia. Hayst. Bakit po ganon? 16. Kapag magsasalita na yung taong mamamatay, dapat malagutan kaagad siya ng hininga para confused ang bida. Hays. Hahaha. Ano pa ba? May naiisip ba kayo? Grabe lang.

APPRECIATION POST: CELEBRATE YOUR SMALL PROGRESS!

Everyone deserves a pat on their back regardless if they have honors, high honors, or without any embellishments after their names. We are all different but equally essential in our own beautiful ways. We learn differently. Some may take time, and some are quick. Some loves to read out loud their reviewers and some are quiet. We are all different learners.

Though we always aim for excellence, let's not forget those people who always tried their best and learned from their failures! You will never achieve excellence when you have a rotten character, low conscientiousness with your performance, and rigid mindset as if you are the best among others. Let's stop comparing ourselves from one another. Let's stop this hypercompetitive culture because it's destructive for some people!

School is awesome if rote learning is deemphasize and comparison among students aren't centered. School is not a place to create anxious and hypercompetitive individuals. Okay? (Magagalit si Mareng Horney).

Let's create a community where we celebrate even small improvements of learners and an inclusive community to all types of learners! School isn't a place solely to get high grades but a place to reflect on who you want to be, to find your passion, and to value learning. Nagiging nakakatakot na ang school kasi na-instill dito yung perfection eh. Kaya natatakot na magkamali tayo.

Give your best but please don't be too harsh on yourself. Okay? Value your improvements and mental health.

Kung maging topnotcher ka sa #BLEPP2018, bonus na yun pero please mas alagaan mo sarili mo. 💖

DIFFERENCE BETWEEN AB/BS PSYCHOLOGY

Actually, both BS/AB Psychology course have the same objectives (you may refer to CHED CMO-34-s-2017). The only difference between BS and AB Psychology, based on CHED CMO-34-s-2017, lies on the natural science subjects. Specifically, BS Psychology has an additional 20 units of natural science electives. These natural science electives may be in different unit contributions provided they are in total of 20 units. In summary, AB Psychology has 109 units while BS Psychology has 129 units.

So what are natural science subjects? These are biology, physics, chemistry, biochemistry, etc. It depends on the institution which elective will be included in their respective curriculum as long as it satisfies the 20 units.

Both BS/AB Psychology provide graduates with a solid foundation of basic knowledge and skills in Psychology. It’s up to you which track to choose. If you’re inclined to science and strongly believes that it will prepare you for medicine, then you can choose BS Psychology. But if you want to become a businessman, HR practitioner, or lawyer in the future, then you can take AB Psychology.

The point now is why would you take BS Psychology if you’re not planning to take the licensure exam and taking medicine? However, there were AB Psychology majors who took the licensure examination. They went to PRC for equivalency of their Human Resource Development subject for Industrial Psychology. So, you can still make your “diskarte” in the future. When you want something in the future to happen, it’s possible to achieve. No one can stop you from reaching your dreams. You can become a businessman and HR practitioner as well in BS Psychology. It's still up to you. Good luck!

I hope I answered your question. 

Link of CHED CMO-34-s-2017: http://ched.gov.ph/wp-content/uploads/…/10/CMO-34-s-2017.pdf
#TanongNiBes #DifferenceBetweenABandBSPsychology

#BESTIPS: TIPS IN JOBHUNTING

1.    Resume, bes! Make sure lahat ng nandoon ay accurate. Ang cute mo kapag mali yung number at e-mail mo!

2.    One at a time. Bes, i-send mo sa HR ng company yang resume mo saka dapat isa-isang company lang. Nakakainis kapag send to all. Ang negative ng impression! Aba, pinagsasabay mo sila? Charot. Ang tamad kasi ng dating saka hindi talaga ayos yun. I-check ang subject. ALL CAPS mo para intense. Hahaha. ALL CAPS mo para mapansin kaagad. Ex, PORTUGUEZ, LEE MIN APPLYING FOR HR POSITION POST *pak!*. Siyempre, siguraduhin mo rin naka-attach ang resume mo. May mga times na nakakalimutan! Kung hindi ka madali ma-attach, sa resume dapat yan!

3.    Formal e-mail. Bes, grabe ka naman kung pati e-mail mo pang jeje. Please lang iyong e-mail add mo rin sana bagong account. Yung tipong juandelacruz@gmail.com para mas pormal kaysa sa silent_wildflower@gmail.com. Ano tingin mo? 

4.    Dapat prepared! Sa interview bes, dapat naisip mon a yung possible question. Magprepare ng konti. Magpractice kasi practice makes perfect unless perfect ka na? Charot.

5.    Maghanap huwag maghintay. Mahirap maghanap ng trabaho pero tiyaga lang. Huwag ang mag-alala mas mahirap pa rin ang umasa. Charot. Mag-strategize ka na! Yung mga places na magkakalapit, isahan mo na lang puntahan. Mga 3 companies enough na iyon sa isang araw. Minsan talaga hindi hinihintay, sinusugod!  

6.    Walang tawag. Nagsend ka ng 20 resumes at walang tawag? Okay lang iyon sa ngayon. Kung 1 week, 2 weeks, 3 weeks...okay pa iyan. Usually, nakakatagal ng 1 month. Kaya huwag magmukmok kaagad kasi mahirap rin mag-screen ng resumes. Di ba pinag-aralan sa IO iyan, nakalimutan mo na? :) Kaya karaniwan, sabay-sabay sila tatawag sa'yo. 

7.    Ballpen at photocopy of documents. Magdala kasi minsan nakakaimbyerna sa HR na lahat ng 30 applicants nila walang ballpen eh. Magdala rin ng photocopy ng requirements. May iba kasi one day processing lang.

8.    Maging mapagmatiyag! Nakaka-flattered! Hired ka kaagad! Hindi mo alam kung bakit pero hired! Kapag atat na atat iyan na ipasok ka, mag-isip ka. Check mo yung company muna. May contract kaya sila? Kamusta kaya iyon?
*while waiting pwede kang makipagchit-chat sa guard pero please wag kang magtanong sa guard magkano sahod kasi may guard na chuchu at nakakarating sa HR haha kaya ingat* 

     Mahirap maging panakip butas sa isang position tapos sobrang gulo pala ng pinasukan mong company! Anong malay mo, tatlo pala magiging boss mo na hindi pa magkakasundo? Eh di iyak, bes!

9.    Be yourself. Kapag sa interview, "be yourself". Kapag sinabing ganoon, huwag kang magkunwari. Okay ang confident pero huwag masyado. Makikita iyon sa interview kaya maganda magpractice ka mula pagtayo, pagngiti at maganticipate ka ng mga ibabato sayong tanong para comfortable ka during interview. Huwag mo na masyadong ibandera ang achievements mo. Kapag hindi namention, huwag na. Alam naman ng HR iyon kapag magaling ka. Baka kasi mamisinterpret ka. I-connect mo ang skills mo sa job description at i-connect mo sarili mo sa HR. Isipin, "Kung ako ba ang HR, tatanggapin ko ba sarili ko sa way ko ng pagsagot?" Dapat conversational lang para magaan ang flow. 

10. Mag-ingat sa replies. Okay! So best! Kinaya mo yung dibdiban nang final interview! Congrats! Nagtext ngayon si HR Manager sa iyo na "you are invited for job offer at exactly blah blah blah"! Na-excite ka ng bongga! Syempre kailangan i-share mo yung good news sa mga mahal mo! Syempre text mo yung mahal mo! "mahal cuh, natanggap po acuh sa job cuh! I love you so much! Maliligo na ako!" *send*

Pagkakita mo doon pala sa HR Manager mo nasend!

Lesson learned: Huwag masyadong matuwa. Dyusmio nangyari na iyan sa ilan sa kakilala ko at sa akin. Huwag excited bes. Basahin!

KNOW THYSELF

I just thought of the importance of knowing yourself. We need to know ourselves because sometimes we confused our own needs, emotions, and interests with that of another person's. We unconsciously project our own needs, emotions, and interests to them.

If we extend this to other situations, you'll hear problems such as "my parents want me to take this course because blah blah", "You're mad at me?", "I hate her because she hates me", etc. These are all examples of projections. We are unaware of what we truly feel and projects it onto others. It occurs when we don't confront our problems, recognize our emotions, when anxiety is too much to handle, or when we are frustrated. 

Here's the first rule and Socrates was right when he said it:
Know thyself.

PAMAHIIN

Madalas na maniwala sa mga sabi-sabi

Mga guhit sa palad, tarot cards, horoscope, hugis o nunal sa mukha, o bituin sa langit,

inaalam, pinapakinggan, at sinusunod

dahil ano nga bang mawawala kung hindi susubukan?

Pinapaikot ng mga matatanda

Wala kang ebidensya pero mahigpit na naniniwala

dahil ano nga bang mawawala

kung hindi susubukan? Di ba?

Buong buhay ay naging masunurin

Nakahilera ang buhay sa klima ng pamahiin

Araw-araw ay sinusuot ang masusuwerteng kulay,

tinataya sa lotto ang numero sa dyaryo,

at sinubukang matulog ng mahimbing sa naayong direksyon.

Sa ilang libong beses na hiniling ang swerte

Heto ka't dumating sa aking piling.

Alam kong ikaw na iyon

dahil nang una kitang nakita'y suot ko

ang kulay berde kong damit.

Ito ay ganap na 11:11 ng umaga,

ito rin yung araw na nakaharap akong matulog sa silangan.

Naalala ko pa na sinabi sa horoscope

na magiging kakaiba ang araw ko

kumpara sa nakaraang lingo

at may makikilala akong magbabago ng aking pagkatao.

Nilingon mo 'ko nang umagang iyon.

Ngumiti ka dahil nakatingin ako sa'yo.

Pumikit at humiling sa relos ko na nagsasabing 11:11.

At alam kong ito na nga ang simula.

Wala akong ebidensya pero malakas ang aking paniniwala...

batid kong pumosisyon ang mga bituin

para mundo natin ay magtagpo.

Ipinagkaloob ka ng kalangitan.

Kaya’t inaalagaan ka araw-araw.

Mas nakilala pa kita at minahal na parang

walang sandaling dapat na masayang.

Sinunod ko pa rin ang pamahiin

para siguradong sa akin ay manatili.

Makalipas ng ilang buwang pagkakaibigan,

naging tayo sa araw ng otso

Sinabi kong swerte nga ako talaga sa’yo

“Infinity and beyond” pa ang ibig sabihin ng numero.

Nagpalitan ng yakap at halik

Hatid-sundo sa umaga at gabi

Walang araw na hindi maligaya

Ikaw ang naging sandigan at pag-asa.

Marami ng puno ang nalagas,

Kasabay ng mga araw na lumipas

Hindi ko akalaing sasama rin pala sa panahon

Ang relasyong ginawan natin ng pundasyon.

Biglang ang mga bituin sa kalangitan ay nagbago ng posisyon

Nagbago na ang mundo mo na akala ko’y pinatibay na ng mga pagkakataon.

Wala naman akong nunal sa mukha

pero bakit tumatagas ng madalas ang luha?

Wala ka naming nunal sa talampakan

pero bakit mo ko nilisan?

Natulog naman ako kaharap ng silangan

pero bakit nagbago ang direksyon at nag-alinlangan?

Saan ako nagkulang?

Ang tila otso na araw na para bang walang hanggan

natapos sa isang iglap ng walang hudyat?!

Mahina ba ang aking panalangin sa gabi?

Kaya ba binigay ka sa iba at hindi na sa akin?

Wala na akong kulay kundi itim at puti

pero madalas ay itim…

Pinaikot nga ako ng mga matatanda!

Walang ebidensya pero mahigpit na naniwala!

Naging sunud-sunuran sa mga sabi-sabi

dahil ano nga naman daw ang mawawala

kung hindi susubukan?! Di ba?!

Ano nga bang mawawala kung hindi susubukan?!

Eh ano nga  ba?! Nawala ako sa katinuan.

Sinubukan niya akong sukuan!

Bakit parang ang laki ng nawala?

Bakit parang may nawala? Bakit?

…Hindi na ako muling maniniwala sa pamahiin.

Hindi mo pala doon makikita kung sino ang makakapiling.

Isa ka lang sa mga sabi-sabi,

isa ka lang sa mga pamahiing

walang patunay, walang tibay.

Hindi na ako maniniwala sa pamahiin.

#TanongNiBes: How'd you know that psycho is for you? I want to know

My Personal Answer:

Since I saw your profile and it seemed like you're a fresh graduate from HUMSS, it's understandable na "psycho" yung term na ginamit mo. Hahaha. The right word should be "Psychology" not "psycho". Psycho is used as a shortcut for "psychopath." They are known as manipulative. They harm other people and damage the society because of their antisocial acts while Psychology is a discipline that studies human behavior and mental processes. Psychologist's main concern is to enhance the productivity and well-being of all people. 🙂

To answer your question, well, at first I followed my father's wish to take political science because he wanted to see me as a lawyer. I enrolled in a prestigious school but I only stayed for 1 semester. During my stay, I encountered too many challenges such as adjustment, financial problems, and feelings that I don't belong in my course. Walang spark of joy and enthusiasm every time I go to school. Eventually, I stopped.

I was lost for months looking for the best course that best suited me. Binalikan ko yung interest ko nang high school na nag-enjoy ako sa work ng guidance counselor namin! Ang awesome ng brain games niya sa classroom! Tapos nakita ko rin sa friend ko na masaya siya sa psychology. Na-feel kong parang masaya talaga especially kapag mag-uusap kami.

Then ayon. Dito na ako. Masaya at masarap sa feeling! Never akong nagregret na nag-Psychology ako. <3 Walang katumbas yung fulfilling feeling lalo na kapag nakatulong ka at may positive feedback sa ginawa mo. Masaya ako kapag masaya yung hitsura rin ng audience kapag may talk. Masaya ako sa pinaglalaban kong advocacy na tayong lahat ay tao at pantay-pantay. Masaya akong habang may tao, may Psychology.

I guess this is one of the courses that will thrive in the future. Technology will never replace humans. They can't imitate empathy, understanding, immediate experiences, love, hope, pain, and even consciousness of a live person.

I consider this as one of the difficult courses (lahat naman e). Imagine, hard sciences can actually calculate precisely and accurately the physical universe but in our course, we don't have specific formula to calculate abstract concepts such as love, pain, helping, understanding, cooperation, and other related concepts. We can't restore the faith in humanity, walang formula doon pero our work somehow makes this world a better place. But imagine the work of psychologists and other allied professionals to produce a spark of hope to a person who feels empty and useless? To at least help and guide the person to fin their purpose and meaning.

We can't measure everything but life itself is meaningful when you explore the world of people, their subjective world. <3

I can't wait to share it to all of you! I hope one day, we'll have a meaningful conversation or try to take my path so we'll meet soon.

Masaya  na mapait ang course na ito pero alam mong sa huli, lahat ng hirap mo...worth it. <3 Mahal ko ang disiplinang ito. Sana makita rin kitang masaya sa kursong ito.

INTERNATIONAL DAY OF HAPPINESS

International Day of Happiness is an annual and global campaign by United Nation. They would like to remind us that it's not only about celebration but an opportunity to connect and care about other people and ourselves. It is celebrated every 20th day of March.

But...is it really easy to be happy? No. Some of us are more predisposed to negative emotions than positive emotions. A 2013 study by the University of British Columbia revealed that there's a genetic component to the tendency to see life through the negative lens. With that being said, people perceive similar situations differently because sometimes we are wired to see things as they are. Fortunately, we can effectively manage it but it takes time. 

In my humble opinion, the world will be a better place if we remind ourselves not to fake happiness just for the sake of any celebrations. No, you don't need to be suddenly caring today or to smile big time! It doesn't work that way. I guess it will work if most of us will recognize what we truly feel first and if we live at the moment. If you are not in a good mood today, don't force yourself to be tremendously happy. Negative emotions can actually help us. We need it some time. We can't be happy all the time, if that's the case then we will be living our lives in a lie!

Some find happiness by finding their sense of meaning or purpose which requires a bit of hard work and time but it's possible. So, for now, you can actually start by doing whatever you love, you can just eat a piece of chocolate, talk to someone who will listen to you, or watch your favorite series. It's not happiness but it's something that might help you relax a bit and might lead you to happiness because happiness is not only a feeling but it's also doing. 

For those who are lonely today, here's my hug! Have a great day!

References and Suggested Readings:

Bonior, A. (2018, March 17) 5 questions to help you find your sense of purpose. Retrieved from https://www.psychologytoday.com/blog/friendship-20/201803/5-questions-help-you-find-your-sense-purpose

Fletcher, B. (2014, February 14). Happiness is not a feeling - it is doing. Retrieved from https://www.psychologytoday.com/blog/do-something-different/201402/happiness-is-not-feeling-it-is-doing

Gruber, J. (2012, May 3). Four ways happiness can hurt you. Retrieved from https://greatergood.berkeley.edu/article/item/four_ways_happiness_can_hurt_you.

Waugh, B. (2013 October 13). Genes predispose people to focus on the negative. Retrieved from http://news.ubc.ca/2013/10/10/genes-predispose-some-people-to-focus-on-the-negative/

LIFE IS...

Why some people can't hear themselves? Some are too preoccupied with their positions in life. Life isn't about that! Life is about making a difference with others. Life is being satisfied with your own progress without competing to anyone. It's not even a race.

Life is about who you are not your extensions. Life is about sleeping peacefully at night with fewer complaints because you are in control with your own response to the situation, not the other way around.

Life is about loving your life and loving your people.
Life is about embracing your self, your true self.

LEAVE A LITTLE LOVE FOR YOURSELF

Kapag nagmahal ka, magtira ka sa sarili mo. Cliché, no? Pero totoo! Sa dami ng nakakausap ko kahit sa chat o personal, marami na yung nagmahal ng todo tapos luhaan sa dulo. Hindi ko naman sinabing wag kang magmahal pero kasi yung iba (yung iba meaning di applicable sa lahat, oke?) binigay lahat. Simot. Ubos. Kaya ayon, sa dulo durog. Luhaan. Sawi. Hays.

Kasi nga bes magtira ka.

Dapat nga na mas mahalin mo muna ang sarili mo bago "siya". Paano ka magbibigay ng pagmamahal na hindi mo sinubukan sa sarili mo?

Saka minsan hindi mo naman kailangan ng love life, minsan kaibigan at pamilya okay naman (pero depende sa'yo balakajan). Huwag kang magmadali na baka bukas maubusan ka.

Mayroong darating para sa'yo. Baka di pa nga lang napapanganak. Charot. Seryoso, mahalin mo sarili mo. Darating yung tamang tao sa'yo kahit gaano pa kataas ang standards niyan...may papasok rin sa banga. Pak!

JUDGMENTAL IS NOT OK

Pineapple on a pizza is ok
Makinig ng ex b is ok
Maging imperfect is ok
Maging single is ok
Your lumpy body is ok
You are ok

Yung ilang tao lang sa society natin na judgmental ang HINDI OK.

BE KIND

"We carry with us, as human beings, not just the capacity to be kind, but the very choice of kindness."

From "Wonder"

---
Psychology isn't just about labels, classifications, evaluation, or whatever, it's about looking on other people's strengths and positive qualities. One incident should not be attributed to the person's personality. We need to know the whole story. You know, actor-observer effect. Though it's normal for us to respond negatively to certain situations (because we're humans), we still need to consider other angles to see the whole picture.

We're here to guide and help our Kapwa. We don't drag one another, right? I'm sure, one way to fix things is not throwing spiteful comments to someone when we don't even know the situation. We need to gather enough facts before making any conclusions.

In this era of fake news, be the person who don't easily get swayed by what we see, read, and hear. Don't let politics to divide us all.

So for now, be kind. Always choose to be kind.

IMPORTANT GIFT UNLOCKED

I guess I unlocked an important lesson for my birthday. "Happy" in every birthday is something that we've all been looking for but we're just too busy to notice. We're easily distracted by other things which, in fact, are only temporary.

"Happiness" is something we pursue without any other reason same with love, meaning, hope, resilience, and strength. We just simply want to have all these.

I hope you genuinely find yourself and all these "ends in themselves".

Kaarawan

Ito ang unang beses na may blog post ako sa birthday ko. Simpleng post lang. Haha.

Masaya ba ako kapag birthday ko?

Hindi palagi pero ngayong taon, oo. Marami kasi akong nalaman sa sarili ko, sa mga taong nakapaligid sa akin, at sobrang thankful ako sa mga magaganda at malulungkot na naganap na. Masaya ako kasi naka-survived ako sa jungle na 'to na kung tawagin ay buhay.

Masaya akong kasama ko yung mga mahal ko sa buhay. 💖

May dapat bang ikasaya kapag birthday?

Oo. Siguro nagkakaroon lang ako ng pagkakataon na piliin kong maging masaya. Hindi ko naman kontrolado ang lahat ng pwedeng mangyari pero pwede ko naman piliin na maging peaceful sa kabila ng ingay at gulo.

Matanda ka na! Ew?

Tumatanda na. Hindi naman mapipigilang tumanda, enjoy na lang yung experience saka yung mga pagkakataong pwede kang matuto. Salamat sa mga umaga, araw, at gabing nakakatulog ako ng mahimbing.

Siguro ang birthday wish ko, maging peaceful, mas masaya, at mas fulfilling ang taon na 'to. Sana bigyan ako ng wisdom at lakas na harapin lahat ng challenges. Kung ganyan kaganda yun, susunod na lang yung iba pang blessings.

Wish ko rin na sana yung mga may birthday, matupad yung wishes nila. HAHAHA. Oh, pa-wish back na lang ah. Charot. 😂

Seriously, SANA SWERTEHIN LAHAT NG BABASA PO NITO. Thank you!

TIME IS NOW

I got unexpected motivation from an interviewee today. She said:

"The time is now. Don't put off until tomorrow what you can do today."

Ayan yung principle niya since she's a cancer survivor for 16 years! She's applying for supervisory promotion. Good luck to her. Deep inside na-inspire ako sa kanya! Sana kayo rin! Kailangan natin ng ganitong motivation ngayon. Waaa. 💖😍

#WakeUpWarrior

WHAT IS THE MEANING OF LIFE?

...it is life that asks us what meaning we give to our existence. We can respond to life by being responsible. We accept our responsibility when we accept the categorical imperative: "So live as you were living already for the second time and as if you had acted the first time as wrongly as you are about to act now" (Frankl, 1963). Facing each moment with such acute awareness and with such responsibility enables us to find the meaning of life unique to us at this singular moment in our life.

Excerpt from Existential Therapy (Prochaska & Norcross, 2010) 💖
#WakeUpWarrior #Existentialism

Bakit #WakeUpWarrior?

Bakit nga ba #WakeUpWarrior ang hashtag for #BLEPP2018?

Dalawa lang naman ang sagot diyan. Una, ito ay dahil gusto natin na isama ang mga BLEPP warriors nang mga nakaraang taon. Tama, may mga fallen warriors tayo noong 2014, 2015, 2016, at 2017. Ngayong taon, naniniwala ako na ang ilan sa kanila ay naghahanda at nag-iisip rin na rumesbak! Pangalawa, ito ay para sa mga BLEPP warriors rin ng taon at napanghihinaan na ng loob!

Ang #WakeUpWarrior ay para sa lahat ng BLEPP warriors na gustong pumasa sa board examination. ✊Gisingin niyo na yang motivation ninyo! Tara! Resbak na! Laban! 💖

Huwag kalimutan ang hashtag na ito sa mga post ninyo this season! Ipatrend natin hanggang sa twitter! 🙂💪

The Greatest Showman

Image Source

I watched the life of PT Barnum entitled "The Greatest Showman" starring Hugh Jackman. I felt sad about his background but I admired his perseverance to continue what's considered "freak show" during his time. It takes courage to do that.

He embraced diversity by accepting different people and let them showcase their talents in his museum. He removed those people from the shadows. He inspired his people to accept what and who they really are.

If there's one take away, here it is:

There's nothing wrong with you. You are exquisite. Embrace your imperfections. ❤

"Are You Afraid of Death?"

Interestingly, someone asked me from the audience, "Are you afraid of death?" This question is unrelated to the topic but I understood him because he didn't know the answer to his question. I replied with no hesitation, "No."

I love existentialism so I replied to him in a way I understood this lens and the way I approached my own life. I am no afraid of death. Actually, this is something to discuss early in life to reflect on your purpose and to cherish your moment with those people you love. It is something to conquer early on to embrace your shadow. It is accepting the fact that all things in the material realm are ephemeral and vulnerable for destruction at any moment...it is an acceptance of the fact that all of us will be gone soon. The bad news is we have no idea where and when death will take you away but the good news is you always have a time to ponder on life and to cherish every day.

Accepting death is being conscientious with your actions towards others and reflecting on yourself.

I am forever grateful for the life I have and for all the journey life have given me. I am more than willing to explore more paths and to realize whatever potentials that I have never discovered before.

GRIT

I'm counting the days and posting here in my page not to scare you but for you to realize that working out your plan is something that you do EVERY DAY. It's small improvements and progress every day, it's rehearsal of your talks every time you are invited, it's about trying not to repeat the same mistakes again, and it's unending improvement of yourself EVERY DAY...✊

So will you count your days from now on? ❤

Panibagong Lente

"What the f*ck, erasure means wrong?"

"Ano ba yan! Magkahawig yung piso sa limang piso!"

"Simple lang ang buhay! Huwag niyo na kasing pahirapan!"

Madalas tayo na magreklamo sa mga bagay na kung minsan hindi naman natin kayang baguhin. Madalas rin na mas inuuna nating tingnan yung hindi maganda kaysa sa maganda.

Uy, hindi ko sinasabing ang galing ko sa judgment. Marami rin akong pagkakamali at ilang mga biases na sinusubukan ko pa ring tanggalin. Iyan rin yung bagay na sinusubukan kong isantabi kasabay ng pagtikom ng bibig tapos pinipilit na magsuot ng panibagong lente mula sa ibang tao para mas maunawaan ko kung ano ba yung punto niya. Karaniwan, pumapalya ako pero sa ilang subok na pakikinig mas nauunawaan ko.

Ano bang mali sa erasure means wrong? Nakuha ko rin yung punto na bakit kailangan pang maliin yung mga sagot eh wala namang taong perpekto sa totoong buhay...na dapat pagbigyan ang iba na itama ang mali nila kaya dapat hayaan silang magbura. Kuha ko iyan. Palagay ko naman ang punto ng ilang mga guro tungkol diyan ay matutong mag-isip talaga ang mga estudyante at maging maingat sa pagbibigay ng sagot. Sa totoong buhay, wala rin naman tayong erasures di ba? Ang mga nagawa na ay magiging bahagi na ng nakaraan. May pagkakataon kang maitama ito pero sa ibang pagsusulit na saka dahil nalaman mong nagkamali ka tulad rin ng matututunan mo sa pagsusulit mo.

Sa bagong disenyo naman ng pera, baka kaya magkahawig yung piso at limang piso para suriin muna natin bago natin ibigay dahil ano man ang halaga nyan, hindi yan basta-basta binibigay. Piso man o limang piso yan, parehas pa rin silang mahalaga, parehas silang may pakinabang at dapat mo silang pahalagahan na parang tao, di ba. Lahat tayo magkakaiba. Lahat tayo may kanya-kanyang katangian. May iba nasa alta de sosyedad pero may iba nasa ibaba ng estado ngunit hindi ibig sabihin na hindi sila mahalaga. Parehas silang tao at parehas silang may halaga. Magkaiba ngunit may pagkakatulad.

Sa isang banda, may katotohan naman na simple lang naman ang buhay kung gagamitin mo ang ibang lente pero naisip ba natin na sadyang komplikado naman talaga ang lahat? I mean, kaya nga may mga disiplina tayong inaaral kasi natural na talaga sa mundo na komplikado siya. Mga bagay talaga ito na kahit komplikado dapat na maunawaan. Palagay ko mas nagiging komplikado ang isang bagay kapag hindi natin tinatanggap na ang buhay ay komplikado. Kung sinusubukan nating gawing lubusang simple ang lahat, mayroon tayong makakaligtaan at baka ito pa ang pagmumulan ng hindi pagkakaintindihan. Kung natural na simple ang lahat bakit pa kailangan nating mag-usap?

Hindi mo naman kailangan sagutin iyan pero gusto ko lang ibahagi 'to.

"I LOBE YOU"

"̶I̶ ̶l̶o̶v̶e̶ ̶y̶o̶u̶.̶"̶

"huh?"

"I lobe you." *covert kilig* 💕

"I lobe humor." *covert kilig pa more* 💕

*sympathetic nervous system is stimulated, pupils dilated, tachycardia, dopamine, and serotonin released*

Psych x Psych
Sabay nagka-oxytocin at vasopressin daw. Charot. HAHAHAHA IYKWIM. Ssshh! 😂 #HormoneOverload

MAY KA-DATE KA?

"Uy, besh! Malapit na mag-Valentine's day! May ka-date ka?"

"Wala e. Do I have to follow the norm ba? It's just a construct, bes. Kapitalismo rin iyan. Wag kang papadala sa emosyon mo. Wag kang ma-pressure. It's all in your hypothalamus and keme."

"..."

"Labyu!"

ANONG COURSE MO?

"Anong course mo?"
"Psychology po."
"So, nababasa mo nasa isip ko?"

---

Nakakapagod man pero sa huli sinasagot natin iyan kasi tayong mga Psych majors ang unang umuunawa sa tao. Alam nating hindi niya alam iyon sa paraan rin na hindi natin alam ang sagot sa bawat tanong sa paligid. Siguro, bigyan pa rin natin ng halaga ang bawat taong nagtatanong nito at sagutin ng may pagpapakumbaba (though sa circle natin natatawa tayo pero in real life alam naman nating todo explain tayo di ba).

Baka dala na rin na tumatanda ako kaya parang nakasanayan ko na rin iyan. Sa totoo lang, tuwing nakakarinig ako ng ganyang tanong napapangiti na lang ako. Hindi na siya nagsisilbing ingay sa akin o nakakatawang tanong, nakikita ko siyang isang pintuan na nagbibigay ng pagkakataong maliwanagan yung isang tao.

Isipin na lang natin na para tayong magulang na paulit-ulit na sinasagot ang maliliit nating anak. Buong pusong nagtatiyaga para maunawaan niya ang mundong mayroon tayo.

----
"Anong course mo?"
"Psychology po."
"So, nababasa mo nasa isip ko?"
"Psych majors po kami. Hindi manghuhula ahahaha pero sinusubukan po naming gumamit ng mga tools para maintindihan ang karanasan at kalagayang kaisipan ng tao..."

Ikaw na bahalang magdugtong at magkwento kung gaano kaganda yung course natin. Alam mo iyon? Hindi tayo astronauts pero parang katulad na rin natin sila kasi marunong tayong makinig at sa bawat taong napapakinggan natin ng buong puso ay katumbas ng isang planetang nadiskubre mo. Bawat karanasan ng tao ay isang mundong sinubukan mong intindihin kahit bago sa'yo. Di ba, amazing? Ang Psychology ay kabilang sa soft science pero kasing hirap rin ng hard sciences (at least sa paraan na alam ko). Sa hard sciences may mga formula sila at pagkakataong masukat ang physical world pero never naman nating kayang gawin sa course natin. Mahirap mahanap at masukat kung paanong magmahal, masaktan, umunawa, mawalan ng minamahal, kung paanong maging matagumpay ang pagiging isang parent, at kung anu-ano pa. Wala tayong formula sa Psychology para masukat ang mundo ng kaisipan. Hindi ba mahirap yun? Sinusubukan nating i-transform ang mga numero sa isang mahalagang interpretasyon na sana katumbas ng karanasan ng tao at kung minsan alam natin na hindi kailangan ng numero para maipaliwanag ang tunay na karanasan ng tao... at kung anu-ano pa.

Ipaliwanag mo ang Psychology. Unawain natin ang tao kahit na mahirap kasi sino pa bang gagawa non kung hindi tayo? Subukan nating i-restore ang faith ng humanity dahil kung minsan nakakalimutan ng tao kung sino sila. Tulungan natin sila. Subukan nating mahalin ang kurso natin.

Love Psychology.

Your bes,

Riyan

MAS OKAY MAGING IKAW

Sa dami ng mga positive quotes na nababasa ninyo, sana subukan niyong mahanap doon yung tunay na "ikaw."

Huwag kang makinig sa iba na maging ganito o ganyan ka, pwede siyang gawing guide natin pero wala pa ring hihigit sa nag-iisip ka at nagre-reflect ka sa sarili mo. Masyadong maraming distractions sa paligid, sana piliin mo yung maging tahimik ang loob mo. Hindi mo rin kailangang ikumpara ang sarili mo sa iba kasi magkakaiba tayong lahat ng pinagdadaanan.

Hindi mo kailangang palaging mag-ingay o makisali sa gulo. Hindi mo rin kailangang laging magreact. Ang kailangan mo, magfocus sa sarili mo muna bago ang iba.

Ano bang gusto mo? Masaya ka ba? Mahal mo ba sarili mo? Tahimik ba ang loob mo? Magstay ka pa ba diyan? Gaano ako katagal na maghihintay? Ito ba talaga gusto ko sa buhay ko? Ano ba yung pwede mong gawin ngayon para makuha mo yung lisensya mo? Magwowork ka ba habang nagrereview? Kaya mo ba? Shet ayan na siya 282 days to go. WTH.

Lahat ng iyan, ikaw rin naman ang sasagot. Hindi quotes, hindi yung pakialamera mong seatmate o ka-trabaho...ikaw lang pero maaaring malaman mo ang sagot sa tulong ng iba. Pwedeng kausapin mo ang guidance counselor niyo, psychologist, o kaya sa taong pinagkakatiwalaan mo para tulungan ka o ma-encourage ka pa na may malapitan.

Hindi sapat ang quotes lang o mga kung anu-anong nababasa natin. Kung gusto nating maging okay, kailangan nating isipin yung mga bagay na mas makakatulong sa atin. Alagaan mo ang sarili, bes. Piliin mo yung peace of mind sa maingay na mundong 'to. Piliin mo ikaw. Alamin mo sarili mo...

Mas okay maging ikaw.

TWO WORLDS

Have you ever felt lonely despite those people around you? No one bothers to ask if you're still ok though they're always there or if they're present, they misunderstood you because you're just maybe stupid at the moment or maybe not good enough in expressing yourself.
Funny thing is you have overflowing people in the external world but empty in the internal world. Two different worlds. Which is better? I guess you know the answer.
Fill your internal world with good and genuine people. Those people who will understand you when you're on the brink of giving up on yourself, those people who will just be there without asserting if you're right or wrong because you're vulnerable at the moment, and those people who accept you not for the world.
May you find these gems for they'll be your source of strength when there's nothing left of you...

THIS IS IT, 2018!

I can sense all your struggles, bes. Mas sense ko na siya. Medyo namiss ko rin naman yung gantong pressure sa sarili ko. Alam mo yung pressure na kailangan mong gawin ang best mo sa paraan na kaya mo.

Nakakatawa lang dahil matagal-tagal na rin naman akong nagbabasa pero ngayon ko lang ulit naramdaman yung feeling na confused ka sa kung ano ang gagawin ko talaga. Charot. Ang nagpahirap ng konti rito yung mismong paglalapat ng theory sa practice. Maswerte lang talaga ako sa supervising psychologist na hinihikayat akong sumubok (pero di ako sure no. Wala akong sinasabing magtake ako lol). Siguro, gusto ko lang muna gawin yung best ko sa mga susunod na araw at buwan tutal marami-rami na rin akong sinakripisyo para lang makapag-focus sa ginagawa ko.

Sana magkaroon ako ng lakas para magawa ito. Sana kayanin natin mga bes yung struggles! HAHAHAHA. Wala naman taong perpekto parang ako, di ba. Kahit na nag-aaral ako ng tuloy-tuloy kahit tapos na ako sa masters ko, ang dami ko pa rin kailangang malaman. Minsan sobrang nakakadown rin kapag hindi ko naabot yung objectives ko kaya sobrang dinidisiplina ko sarili ko. As in. Kanya-kanya tayo ng coping mechanisms na makakatulong sa atin.

Nang isang araw sobrang nagalit ako sa sarili ko kasi bakit hindi ko natapos yung dapat kong gawin. Kaysa magmukmok ako, naisip ko na magpunta sa Ynares Sports Complex tapos binigyan ko sarili ko ng punishment ng 6 rounds jogging. Nawala yung inis ko at napalitan ng relief. Nakatulog pa ako ng maaga kasi nabugbog ng konti. Hahahaha.

Habang sinusulat ko 'to, ayon nakalista na yung gagawin ko para hanggang mga 11 PM. Kailangan kong magbasa at least 2 chapters. Sana matapos ko talaga lahat ng nakaline-up na books. Next week, maghahandle ako ng case sa rehab. Yey! Tapos magcoconduct ng interview, exams, at gagawa ng reports. Magcacase conference rin kami. Nakakagana kapag iniisip ko na gagawin ko na siya na parang totoo though guided ako ng psychologist.

Kayo ba? Siguro tatawa-tawa yung iba sa inyo kasi may 285 days pa bago ang #BLEPP2018 pero tandaan mo na isang kindat lang iyan. Dalawang taon na rin akong naglelecture sa reviews at hindi ko rin namamalayan na natatapos ang psych season. This year, malamang ganoon rin siya! Nasanay ko na sarili ko sa pagbibilang. Binibilingan ko ang reviewees pero this time nararamdaman ko yung struggles na iyon saka yung bagsik nito.

Huwag nang magpatumpik-tumpik, gawin na natin agad. Ma-excite ka kapag maraming pinapagawa sa'yo! Kapalit niyan ay learning! Magutom ka sa learning! Mas madali na ang practice kapag may alam ka...pero di ko pa alam ang lahat kaya nag-aaral pa rin ako.

Tara, sabay na tayong mag-aral. Good luck sa atin!

Hmmm, the countdown begins tonight?

(1/285)

SUBLIMATION

 As in sobrang galit ako sa sarili ko dahil hindi ako focused sa ginagawa ko saka konti lang ang naabot ko sa objectives ko. Kilala ko sarili ko. Kapag ganito, ang mangyayari lang mauuwi sa unproductive lalo na araw. Bilang pagdidisiplina sa sarili ko, tumakbo ako sa Ynares Sports Center ng anim na ikot. Lahat ng galit at inis ko sa sakit ng legs na lang napunta. Lahat ng galit o inis ko, nadaan ko rin sa deep breathing.

Masakit ang katawan ko bukas sa OJT nito pero kebs. Kailangan kong maging madisiplina sa sarili ko. Sana hindi na maulit, kung maulit man, tatakbo ulit ako hanggang sa mapagod na ako.
(1/286)

MY 2018 PLAN

I have no plans this year aside from hoping to become a psychologist. I want to help more people and encourage them to live life happily and meaningfully. I want to be one of the protectors of people who create wider safe space and inclusive place for all.

This year, I'll just do my best and let's just what will happen.