TAHAN NA

Tama na. Tahan na, mahal. Ito na yung bukas na iyon. Bumangon ka na. 🙂

Ayos lang kung di ka pa masaya. Huwag mong pilitin...sa ngayon, tahan na. Unti-unti nating aalisin ang anino ng takot, babasagin ang kadena ng lungkot, at susubukan nating hawiin ang ulap. Unti-unti...hindi mabilis pero unti-unti susubukan natin. Susubukan mo. Gigising ka tuwing umaga at matutulog ng may bitbit na pag-asa.

Tutulungan kita, sasayaw tayo sa malamlam at magulong tugtog ng daigdig tapos hahawakan ko ang mga kamay mo. Hahayaan mo kong malaman pa ang kwento mo at lilibutin ko ang mundo mong dahan-dahang gumuho. Hindi mo kasalanan ito at hindi mo kailangan na pasan ito. Hindi mo kailangang mag-isa. Bubuhatin natin ito at susubukan nating lagyan ng buhay muli ito, basta't hahayaan mong palayain ang sarili mo kasabay ng pagtitiwalang may buhay pa na naghihintay sa'yo...

Masakit ang umasa pero aasa ako na baka isang araw hindi ka na magmamadali pang matapos ang araw...dahil sa wakas! Naisip mong nandito ako!

Posted via Blogaway